گیاه شاه توت (اسهال )
نام گياه: شاه توت
گیاه شاه توت (اسهال ) بعضي مواقع به شاه توت، برمبلز، به معني «خار»، نيز مي‌گويند.
قسمت‌هاي مختلف اين گياه داراي طبع متفاوت هستند.
برگ‌ها خنثي، پوست ريشه منقبض كننده و ميوه آن شيرين و ترش است.
نام رايج شاه توت شامل گونه‌هاي روبوس فراکتيکوسوس، روبوس لاسينياتوس، روبوس
پراسروس و ساير گونه‌هاي روبوس نيز هست. اين گونه‌ها بعضي مواقع به
جاي گونه روبوس ويلوسوس به کار مي‌روند.
بخش‌هاي مورد استفاده: برگ، پوست ريشه (که نسبت به قسمت‌هاي ديگر اين گياه مقوي‌تر است)، ميوه
ويژگي‌ها: دگرگون‌ساز، منقبض كننده، تقويت كننده خون، ادرارآور،
قطع‌كننده خون‌ريزي، مغذي، خنك کننده، تقويت كننده، تقويت كننده رحم، تقويت کننده انرژي يين
كاربرد داخلي: کم خوني، شب ادراري، خون‌ريزي، اسهال، اسهال خوني، تب، بواسير، ناباروري
نحوه کاربرد داخلي: چاي، کپسول، شربت
تانين‌هاي موجود در شاه توت در درمان اسهال و اسهال خوني و همچنين
تنگ کردن رگ‌هاي خوني و در نتيجه بند آوردن خون‌ريزي نقش دارد.
كاربرد موضعي: خون‌ريزي لثه، گزيدگي حشرات، زخم دهان، چربي پوست، گلودرد، جراحت
نحوه کاربرد موضعي: مي‌توان صورت را با اين گياه شستشو داد تا چربي آن برطرف شود.
براي درمان زخم‌ها و ضعف لثه‌ها مي‌توان دهان را با آن شست. غرغره با آن نيز گلودرد را درمان مي‌کند.
جراحت‌ها را مي‌توان با آن شستشو داد. مي‌توان آن را به صورت مرهم روي محل گزيدگي حشرات قرار داد.
جويدن برگ‌هاي اين گياه به مداواي خون‌ريزي لثه کمک مي‌کند.
كاربرد در آشپزي: به صورت خام، کلوچه، نان شيريني، مربا. شراب، کنياک
طبع:: شيرين، ترش، خنک، خشک
ترکيبات شيميايي: تانين‌ها، اسيد گاليک، ويلوزين، آهن. ميوه اين گياه حاوي ويتامين ث، نياسين،
پکتين، قند، آنتوسيانين‌ها، فلاونوئيدها (کامفرول، کورسيتين)
نکات لازم هنگام مصرف: مصرف بي‌رويه شاه توت ممكن است باعث يبوست يا اسهال و
جلوگيري از خون‌ريزي قاعدگي شود.
