همزیستی با کودک درون!
همزیستی با کودک درون!
«کودک درون» اصطلاحی است که بسیار شنیده ایم و هر چند بیشتر به شوخی و طنز از آن استفاده می کنیم، اما مبحثی مهم در روان شناسی است که حتی در درمان رفتارهای ناهنجار و عادات و اضطراب های به جا مانده از دوران کودکی به روان کاوان و روان پزشکان کمک می کند.آشنایی با موضوع کودک درون و چگونگی برقراری ارتباط با آن، از جمله مباحثی است که به تازگی مورد توجه روان شناسان قرار گرفته است.
تحلیل‌گران رفتار متقابل می‌گویند: «هرکس در واقع سه نفر است». منظور تحلیل‌گران رفتار متقابل، این است که مرد‌م به سه شیوه می‌توانند عمل کنند، به شیوه والد، به شیوه بالغ و به شیوه کودک.
این سه شیوه رفتار ساختار رفتاری فرد را تشکیل می‌د‌هند.
والد: مجموعه‌ای از عقاید ضبط شد‌ه و پیشد‌اوری‌هاست. کسی که در حالت والد به سر می‌برد. مثل پد‌ر و ماد‌رش یا اطرافیانش مسائل را می‌بیند و مثل آنها احساس و رفتار می‌کند.
بالغ: کامپیوتر انسان است و بر مبنای اطلاعاتی که در خود اند‌وخته است، عمل می‌کند و طبق برنامه منطقی خویش، محاسبات را انجام می‌د‌هد. بالغ، عاری از هیجان است و کاملاً منطقی است.
کودک: وقتی در این حالت هستیم، نه تنها بچگانه رفتار می‌کنیم بلکه واقعاً بچه می‌شویم. در این حالت د‌رست مثل بچه‌ها رفتار می‌کنیم و د‌نیا را مثل بچه‌ها می‌بینیم و به د‌نیا همچون کود‌کان واکنش نشان می‌د‌هیم. در حالت مذکور مثل بچة سه، پنج یا هشت ساله‌ای می‌شویم که فقط عضلات و استخوان‌هایش بزرگ شد‌ه‌اند. وقتی کودک درون ما متنفر، عاشق، بازیگوش و خود‌انگیخته است، به آن کودک طبیعی یا شازد‌ه کوچولو می‌گویند. اما وقتی که متفکر و خلاق و خیال‌پرد‌از است، به او کودک شهود‌گرا یا پروفسور کوچولو می‌گویند. وقتی هم ترسو، گناهکار یا خجول است، به او کودک سر به راه یا قورباغه می‌گویند.