روانشناسی راه رفتن افراد

روانشناسی راه رفتن افراد

راه رفتن می تواند راز و رمز درونی افراد مختلف را برملا کند و می توانید با طرز راه رفتن افراد شخصیت آن ها را بیشتر بشناسید چه نوع حالت هایی در راه رفتن می تواند ما را به شناخت بیشتر روحیات افراد کمک کند

 بعضی از افراد به خاطر نوع بیماریشان به طور غیرطبیعی راه می‌روند. راه رفتن این دسته ملاکی برای تعیین شخصیت‌شان نیست.

راه رفتن یک نوع رفتار است که می‌تواند نشان دهنده‌ی ذهنیت، روان، اندیشه و عاطفه فرد باشد. همچنین ناخودآگاه راه رفتن افراد نشانه‌ای از شخصیت آن‌ها است

 برای نمونه کسانی که اعتماد به نفس دارند قدم‌های محکم بر‌می‌دارند و جلوی مسیرشان را نگاه می‌کنند و کسانی که اعتماد به نفس ندارند سرشان را به زمین می‌اندازند و آهسته با قدم‌های نامطمئن به جلو می‌روند افرادی که وضعیت سرخوشی دو قطبی دارند قدم‌هایشان سریع و با سرعت و بلند گام برمی‌دارند. اصولاً همه‌ی فعالیت‌هایشان افزایش پیدا می‌کند برعکس کسانی که دچار افسردگی هستند گام‌هایشان آهسته و نامطمئن است و زود هم خسته می‌شوند.

 کسی که مسیر مستقیم را در پیش گرفته و گام‌های با اطمینان برمی‌دارد در رسیدن به هدف‌های زندگی‌اش نیز همین طور است یعنی هدف‌دار است اما کسانی که به این طرف و آن طرف و پشت‌سرشان نگاه می‌کنند مراقب هستند دیگران در مورد راه رفتن‌شان چه فکری می‌کنند این دسته هدفی ندارند و به خودشان اطمینان ندارند و دیدگاه‌ دیگران برایشان خیلی مهم است.افرادی که سعی می‌کنند هنگام راه رفتن از همه پیشی بگیرند کسانی هستند که خودشان را دچار عقب ماندگی احساس می‌کنند فکر می‌کنند که باید حتماً‌ از دیگران جلو بیفتند. در حالی که اگر واقعاً اعتماد به نفس بالایی داشته باشند همگام و همراه با دیگران حرکت می‌کنند.

راه رفتن نشان دهنده‌ی وضعیت درونی افراد است و همچنین نشانه‌ای از شخصیت است برای نمونه کسی که سر به هواست مدام داخل چاله‌های مسیرش می‌افتد یعنی این فرد در زندگی به مسائل مهم توجهی ندارد و با مانع برخورد می‌کند و برعکس.