سنگ کهربا

کهربا در زمانهای گذشته از گوهرهای بسیار گرانبها بوده است. گفته می شود نام کهربا در زبانهای اروپایی آمبر از کلمه عنبر عربی اقتباس شده است. یکی از خواص جالب کهربا تولید الکتریسیته ساکن است، شاید نام آن در فارسی از همین خاصیت منشا گرفته باشد، زیرا که این سنگ در اثر مالش دارای الکتریسیته می شود و ربایش کاه توسط آن باعث این نام برای آن شده باشد.

کهربا به خاطر رنگ  زیبایش با ارزش است و معمولا از این ماده برای ساخت اشیای تزئینی و جواهر استفاده می شود کهربا ترکیب غیر یکنواختی دارد و مخلوطی از ۷ نوع صمغ و رزین است ، به طور تقریبی ترکیب شیمیایی آن را می توان (C10H16O) عنوان کرد.ضریب شکست کهربا ۱٫۵۳۹ -۱٫۵۴۳ ، وجلای صمغی (resinous) ، چگالی ۱٫۰۵ -۱٫۰۹ ساختمانی بی شکل و غیر بلوری (amorphous) ودر تنوع رنگی زرد، نارنجی، قرمز، سفید، قهوه ای، سبز،آبی(bluish) و مشکی دیده می شود.سختی کهربا در مناطق مختلف تفاوت هایی دارد ، کهرباهای جوان تر ،نرم تر از آنهایی هستند که مدت طولانی زیر خاک مدفون بوده اند.کهربا در برمه ، سختی (۱تا۳) ، کهربای منطقه دریای بالتیک(سختی ۲تا ۲٫۵) و در جمهوری دومینکان(سختی ۱تا ۲) دارد.هر گاه قطعه ای کهربا به پارچه پشمی مالیده شود اندکی بار الکتریکی منفی در خود جمع کرده اشیا کوچک و سبک را می رباید و چون عایق بسیار خوبی است در لوازم الکتریکی به کار می رود.

رنگ کهربا اغلب یکنواخت است و بیشتر به رنگ زرد یافت می شود، اگر چه این رنگها از زرد لیمویی تا زرد متمایل به قهوه ای متغیر است. کهربای آبی به ندرت پیدا می شود.

چون صمغ سازنده کهربا در آغاز به صورت مایع است، گاهی حشرات، جانوران و گیاهان ریز زا به خود جذب می کند از این رو گاهی در سنگ کهربا فسیل آن دیده می شود. هر گاه کهربا حدود سیصد درجه سانتی گراد حرارت داده شود، روغن کهربا از آن جدا می شود و ماده سیاه رنگی به شکل قیر از آن باقی می ماند و اگر آن را در تربانتین حل کنیم می توان از آن لاک کهربایی تهیه ٍّّّّّّّّنمود.

قطعات کهربا شکل معینی ندارد و شکل آن به حجم شیره فسیل شده آن بستگی دارد. اغلب به صورت لوله و دانه و پولک بدست می آید. گاهی قطعاتی از کهربا استخراج می شود که ۷ تا ۹ کیلو وزن دارند.

کهربا از زمان های بسیار دور شناخته شده است. یونانیان باستانی از قوه کهربایی این ماده با خبر بوده اند و گفته می شود که ابتدا کلمه “الکترو” به کهربا اطلاق می شده است. در عصر مفرغ و در یونان و روم، این سنگ از اروپا به سایر مکانها به عنوان کالای تجاری صادر می شده است و در مورد ارزش آن پلینی نوشته که قیمت بت کهربایی کوچک از یک انسان زنده بیشتر بوده است.

پراکندگی جهانی

مهمترین منطقه ای که کهربا یافت می شود ساحل ساملند در روسیه است. از مناطق دیگر بالتیک، دانمارک و انگلستان است. نوع برمه ای آن در گلهای خاکی یافت می شود که قرمز تر از انواع بالتیکی است. کهربای سیلیسی سیمتیت نامیده می شود و در رودخانه ها تشکیل می شوند. کهربا همچنین در جمهوری دومینیکن، رومانی، جمهوری چک، اسلواکی، آلمان، کانادا و آمریکا یافت می شوند.نگهداری از کهربا

کهربا بسیار نرم و شکننده است ، پس هنگام حمل و نگهداری ،مراقبت خاصی نیاز دارد. اسیدها، عطرها، اسپر های مو و مواد شیمایی باعث خراب شدن سنگ می شوند. همچنین صابون ومواد شوینده یک پوشش سفید رنگ نامطلوب روی سطح سنگ ایجاد می کنند.هیچ گاه برای تمیز کردن کهربا از آب داغ استفاده نکنید و سنگ را در محیط هایی که دارای حرارت بالا هستند قرار ندهید.بهسازی کهربا

رنگ کردن(Dyeing) حرارت دادن(heating)پوشش دادن روی سطح(surface coating)روش های بهسازی کهربا هستند. رنگ کردن (Dyeing) باعث می شود سن کهربا بیشتر به نظر برسد و حرارت کیفیت رنگ را افزایش می دهد.

با پوشش دادن روی سطح( surface coating) نیز صدمات و ترک های سطحی را ترمیم میکنند.

مشابه های کهربا

رزین طبیعی ، مصنوعی و پلاستیک مشابه های خوبی برای کهربا هستند با تست های گوهر شناسی قابل تشخیص اند.