خطر! قانون کارما را جدی بگیرید.

قانون کارما برگرفته از واژه سانسکریت کارما می‌باشد که به معنای «متعادل کردن» است. همچنین می‌توان آن را چنین معنی کرد که: هر عملی، عکس‌ العملی در پی دارد. قانون کارما به اصل علت و معلول مربوط است. اگر به کسی بدی کنی انرژی آن باید متعادل شود.این را می‌توان چنین معنی کرد که آن شخص زمانی دیگر رفتاری مشابه آن با شما خواهد داشت، یا این که قانون کارما به شما نشان می دهد و شما پیامدهای اعمالتان را درک خواهید کرد و تصمیم خواهید گرفت که نگرش و رفتارتان را عوض کنید.

قانون کارما می گوید زمانی که به درک فکر یا عمل ‌تان نایل شوید مقداری از نیروی کارمایی آزاد می‌گردد. معمولاً با انجام عملی که اشتباهتان را اصلاح نماید خودتان را به قدر کافی تغییر خواهید داد تا اینکه دیگر در زیر بار عقوبت کارمایی نباشید.

بعنوان مثال اگر فردی منفی بوده‌اید و بعداً خود را اصلاح نموده‌اید، احتمال دارد خطایتان کاملاً پاک شود؛ یعنی آن را متعادل نموده‌اید اگر چه قانون کارما به معنی متعادل کردن است اما اغلب آن را به معنی پرداختن هزینه‌ای برای اعمال بد می‌دانند.

درک اشتباه قانون کارما

ممکن است معنای قانون کارما اشتباه فهمیده شود؛ اما بنظر می‌رسد که انجام اعمال خوب به منظور کسب کارما خوب نتیجه‌ای عالی دارد. اما با این وجود اگر شخصی به این موضوع وابسته شود. ممکن است کارما خوب در زمان‌های نامناسب و به طرزی عجیب به سراغش بیاید کارما بد را می‌توانیم فقدان رشد و درک بشماریم که فقط ضربات سخت اتفاقات نامطلوب می‌توانند موجب آن شوند.

به عنوان مثال قانون کارما می گوید رفتار ظالمانه داشتن با دیگران می‌تواند باعث شود. بعداً در زمان دیگری خودمان رفتار ظالمانه‌ای را تحمل نماییم که نتیجه آن، توجه و محبت نسبت به دیگران خواهد بود.

اگر واقعا از زاویه‌‌ی گسترده‌ تری نگاه کنیم، شاید چیزی بنام «کارما بد» وجود نداشته باشد. می‌توان آن را به عنوان فرصتی در نظر آورد که به ما کمک می‌کند، رشد کنیم و راهی برای بهتر بودن را درک نماییم.

قانون کارما خوب می‌تواند تنها چیز ساده‌ای در ردیف آرامش فوق‌العاده و عشق باشد، به دست می‌آید؛ عشق غیر شرطی و ارائه خدمت عاشقانه و داوطلبانه به دیگران موجب آن بوده است.

 

اصل قانون کارما می گوید: از هر دست بدهی از همان دست می گیری

قانون کارما و قانون علت و اثر، عمل و عکس‌ العمل، عدالت، کیفر، پاداش، که در مورد جهان‌ های پایین یا روانی صدق می‌کند، مناطق فیزیکی، اثیری، علی و معلولی، ذهنی و اتری، قانون موازنه هستی که تحت فرمان ارتعاشات است، جریان به داخل و خارج، مبحث ارتعاشات است.

یکی از دوازده قانونی که عوالم را باقی نگه می‌دارد. جهانی بودن قانون کارما یکی از عوامل اصلی پیوستگی حیات می باشد که این موضوع سبب ساز پیوستگی حیات نه تنها مربوط به انسان بلکه حیوانات، گیاهان و معدنیات نیز می‌شود. همگی اینها یک خانواده بزرگ را تشکیل می‌دهد که تاریخچه و کارمایی غیر قابل تفکیک دارد.

روی هم رفته خانواده‌ای را که روح در منطقه فیزیکی بر می‌گزیند، بر عهده خداوندگار کارما ست، نه خود فرد. درست مانند نگهبانی که به عنوان امین جهت مراقبت از طفلی معین شده است، او نیز برای روح خانواده‌ای را بر می‌گزیند تا بهترین شرایط تحولات معنوی را در آن تجربه کند.

او در این انتخاب، به هیچ عنوان اجازه ندارد احساسات و حقوق فرضی از جانب فرد را در نظر بگیرید. از دید او، تعیین جایگاه امری بسیار ساده است.

 اصل قانون کارما در زندگی

قانون کارما که چنین ابزاری را مهیا می‌سازد، یک اصل است و باید مورد اطاعت واقع شود. سرنوشت، شرایط تولد فرد را رقم می‌زند. بیشتر آنچه که فرد پس از آن عمل می‌کند. بر اساس اراده آزادش است و این اراده آزاد ممکن است بر تقدیر غالب شود ولی اولین کاری که فرد می‌کند بیدار ساختن استعداد‌های خلاقی است که از طریق آنها می تواند زندگی مادی و معنوی خود را به درستی شکل بخشد.

در مجموع تقدیر حاکم بر شرایط فرد است، آزادی در اراده به او حق انتخاب حرکت در این مسیر تقدیری و یا رفتن به ورای آنرا می‌دهد. به سادگی می‌توان گفت که چیزی به خشم بی‌غرض یا عادلانه وجود ندارد، که تفاوتی ما بین خشم بنابر دلیلی و یا خشم بدون دلیل قایل نمی‌شود.

براساس قانون کارما، هرگاه عدم تعادلی در عواطف رخ دهد، به طور منصفانه‌ای عدالت را اجرا و تقسیم می‌دارد. افرادی که درمانگری معنوی می‌کنند، ممکن است به دلیل قانون کارما که تعجیلی ندارد، چندین سال را به خوبی سپری سازند.

روح جمعی وقت بسیار دارد، و در جمع آوری بدهی‌هایی که فرد بوجود آورده است، هیچ عجله‌ای ندارد، یک درمانگر روانی ممکن است برای ده، 20 سال یا حتی 40سال هم اوضاعش روبراه باشد، ولی بطور ناگهانی سلامتی‌اش به خطر می‌افتد، کار ما به آخر رسیده است و باید بدهی ها پرداخت شود.

قانون کارما در مسیر معنوی قرار دارد

شما در حال باز پس‌ دادن بدهی‌های مربوط به یکی دو زندگی پیش از این خواهید بود به طوری که نمی‌توانید ارتباطی بین اشتباهات گذشته و تاوان‌های این زندگی برقرار کنید.

طی حرکت در مسیر معنوی، هرچه قدر که بالاتر می‌روید، این باز پرداخت‌ها سریع‌تر رخ می‌دهد، اگر عملی انجام دهید که ما بین شخص دیگری و ادراک خداوند قرار گیرد، بلافاصله می‌فهمید که یکی از قانون کارما را زیر پا گذاشته‌اید.

گاهی اوقات در یک هفته، چند دقیقه یا حتی چند ثانیه به سوی شما بر می‌گردد به قدری سریع رخ می‌دهد که می‌گویید: آه این رنج نتیجه عدم ادراک آن قانون معنوی است.

برای فردی که به مراتب بالای آگاهی دست نیافته باشد، قانون کارما به سرعت بسوی او بر نمی‌گردد هر چقدر در هوشیاری خود بالاتر روید، این قانون سریعتر عمل می‌کند.

این مورد از جهتی خوب است و از جهتی بد، از این جهت خوب است که به محض اینکه به کسی کلک بزنید، این قانون بر می‌انگیزد و سریعتر از این کارما خلاص می‌شوید.

هر چقدر بالاتر می‌روید مسیر باریک و ظریف‌تر می‌گردد، برخی آنرا لبه تیغ می‌نامند. افرادی که اعتنایی به این قانون کارما نمی‌کنند ممکن است، در حال آموزش زندگی به همان شکلی که هست باشند و آنرا در دزدی و کلک و خوشگذرانی می‌یابد.

قانون کارما و قانون حیات

این قانون کارما مطالباتش را برای دو، ده سال، 20 یا 30 سال، طلب نمی‌کند یا حتی تا زندگی بعدی، هرگاه این بدهی‌ها به محض زیر پا گذاشتن قانون معنوی، سر‌ نمی‌رسند، فرد تصور می‌کند از پرداخت بدهی‌ها معاف است ولی در ازای هر عمل ما یک سکه واقعی باید پرداخت شود.

من قادرم بعضی از موانع را برای شما بردارم ولی همه آنها را بر نمی‌دارم. بدهی که جهت پرداخت به خداوند، به وجود آمده است، باید توسط همان شخصی که مسبب آن می‌باشد پرداخت شود.

قانون حیات این است :

“انسان هر چقدر بکارد، همانقدر برداشت می‌کند” .

راه “اک”  مزایای و معایب آن در زندگی

یکی از مزایای راه “اک” این است که عمده کارمای ما می‌تواند به جای این منطقه در مناطق درونی تسویه شود. اگر ما بدهی‌هایی به وجود آورده‌ایم، باید آنها را به خداوند بپردازیم ولی در مسیر “اک” این امکان را داریم که در منطقه فیزیکی تسویه حساب نکنی و در مراحل رویا و مناطق درونی این کار صورت گیرد.

به ما چنین القاء شده است که هر آنچه انجام دهیم حتی اگر اشتباه باشد، خداوندی ما را مورد عفو قرار می‌دهد. بعضی از آدم‌ها فکر می‌کنند تنها کاری که می‌توانند انجام دهند، فقط درخواست کردن است. آنها تصور می‌کنند می‌توانند به دیگران توصیه‌هایی کنند که زندگی‌هایشان بر باد برود و فقط باید به این خاطر از خداوند طلب آمرزش کنند درنتیجه همه چیز فراموش خواهد شد.

متاسفانه این افراد از قانون کارما و معنوی اطلاعی ندارند، شما می‌توانید خودتان را گول بزنید. انسان می‌تواند غذا‌های عوضی تناول کند. ولی بالاخره بر او تاثیر می‌گذارد و استدلالش این است که می‌تواند به پزشک مراجعه کند و یا از خداوند درخواست درمان کند. اگر دعایش مستجاب نشود، می‌گوید خدا مرا درمان نکرد،پس خداوند چنین اعتقاداتی نباید واقعی باشد، در حقیقت او خود را بدهکار روح کرده است و شخصا باید این بدهی را باز پس دهد. هیچ کس نمی‌تواند به او کمک کند، مگر خودش .

بروز قانون کارما در زندگی

قانون کارما ممکن است بصورت عشق، نفرت، طمع و… بروز کند. این پدیده بصورت انرژی تظاهر پیدا می‌کند. که می بایستی متعادل گردد. زمانی که خود را دچار احساس خاصی، نظیر عشق یا نفرت می‌یابید، ممکن است بخواهید از منشاء آن اطلاع پیدا کنید.

پس از آنکه کسی از نوع کارما ورای یک موقعیت مطلع می‌شود، مقدار زیادی از قدرت کارما آزاد می‌شود و فرد چندان در سیطره آن باقی نمی‌ماند.

گاهی اوقات علت کارمایی مخفی و پوشیده می‌ ماند تا زمانی که شخص به قدر کافی تجربه بیندوزد تا رشد مطلوب حاصل شود تمام اتفاقاتی که برای افراد حادث می‌شوند ناشی از قانون کارما نیستند.

بسیاری از اوقات اتفاقی از طریق ایعاد ژنتیکی عمل می‌کند که یا موجب رشد شخص و یا موجب رشد دیگران می‌شود وقتی ما این بدن جسمی را ترک می‌کنیم، تمام حوادث خوب و بد زندگیمان بصورت یک فیلم از جلوی ما می‌گذرد.

لذا سعی می‌کنیم در زندگی آتی طوری ترتیب دهیم که بتوانیم آن اشتباهات را جبران کرده متعادل شده و در مراحل تکامل به جلو برویم. در حقیقت هر کار منفی و بدی که انجام می‌دهیم که ضررش به خود ما و دیگران برسد، یک اشتباه محسوب می‌شود.

گناه یا اشتباه در قانون کارما

در اصطلاح عوام و ادیان به آن گناه” می‌گویند. هر اشتباهی مانند یک درس می‌ماند، باید آن را یاد گرفت، جبران کرد و تکرار نکرد. اگر یاد گرفتیم و اشتباهات خود را جبران کردیم دیگر آن اشتباه و یا درس را تکرار نکردیم، یک مرحله بالا می‌رویم.

ولی اگر آن درس را فرا نگرفتیم و دوباره تکرار کردیم، عکس العمل آن هر بار شدیدتر می شود. و از تکرار آن جلوگیری کرده و با انجام اعمال نیک و خیرخواهانه تعادل از دست رفته را بدست آوریم. سایر موجودات فورا از اشتباهات خود پند می‌گیرند. مثلا اگر دانه سمی به آنها بدهید و یکی از آنها تلف شود، دیگران از آن دانه‌ها حذر می‌کنند.

اگر حیوانی در دامی بیفتد دیگران سعی می‌کنند به آن دام نزدیک نشوند. اگر حیوانات به آسانی تشخیص دهند که در شرایطی، جانشان در خطر است، سعی می‌کنند در آن شرایط قرار نگیرند

اما قانون کارما برای بشر اشتباهات خود را دوباره تکرار می‌کند و از عکس العملی که این اشتباهات در دیگران ایجاد کرده سر مشق نمی‌گیرد.

بعضی انسانها هستند که کارهای منفی و اشتباه خود را مرتبا تکرار می‌کنند و زندگی‌شان یک سری فاجعه، بیماری، فلاکت و بدبختی است در کائنات سیستمی است که تمام انعکاسات و نوسانات اعمال منفی و مثبت را ضبط می‌کند.

در حقیقت تمام اعمالی که انجام می‌شود امواج انرژی چه مثبت و چه منفی ایجاد می‌کند و این امواج با سیستم بسیار پیچیده‌ای ضبط می‌شود. چون این مطلب خیلی پیچیده است و ذهن افراد عادی نمی‌تواند آنرا درک و قبول کند.

تلفن تماس برای اطلاعات بیشتر با موسسه تجسم خلاق

02188302523

تلگرام و واتساپ

09011594943

لذا آن را به خداوند و خشم و غضب و انتقام او نسبت می‌دهند و یا فرشتگان او را مسئول می‌دانند فقط به طور خلاصه باید بگویم که اتم‌هایی در بدن احساسی، بدن ذهنی، بدن جسمی و بدن اتریک انسان وجود دارد بنام اتم‌های دائمی که عمل ضبط امواج را به عهده دارند.

بر اساس قانون کارما هر عملی را عکس العملی خواهد بود مساوی و در جهت عکس، و نتیجه این کار تعادل است، تمام اعمال انسان از فکر شروع می‌شود. اگر کسی فکر سالم و مثبت داشته باشد نمی‌تواند مردم آزاری کند.

هر فکر اشتباهی مثل یک موج منفی در زندگی شما ثبت می شود و عکس العملی به وجود می‌آورد و این عکس العمل نسبت به ضعف و شدت آن فکر، عمل دیگری را به وجود می‌آورد.

بنابراین بهترین کار آنست که”پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک” را سر مشق زندگی خود قرار داده و جز کارهای مثبت و خدمت به همنوعان، فکر و عمل دیگری انجام ندهیم،اگر انسانی بدین ترتیب زندگی خود را ترتیب دهد نه تنها گرفتاری و بدبختی در زندگی او داخل نخواهد شد، بلکه زندگیش پر از خوشی، سعادت، احترام، سلامتی و موفقیت خواهد بود.

کارما یا قانون طبیعت

کار ما یا قانون کارما و طبیعت هیچ چیز بدون علت نیست، برای هرچیز علتی وجود دارد.تنها ذهن محدود ماست که نمی‌تواند علت را پیدا کند. دنیای واقعی هیچ شباهتی به دنیای قصه‌های بچه‌ها ندارد. ما نمی‌توانیم حقیقت وجود رنج را نادیده بگیریم.

آیا این رنج علتی دارد؟  و اگر دارد آیا می‌توان علت آن را برطرف کرد؟ اگر رویدادهائی که باعث رنج هستند، تصادفی باشند، به این معناست که ما هیچ کنترل و نفوذی روی آنها نداریم،پس ما فاقد قدرتیم و تلاش معنا و مفهومی پیدا نمی‌کند.

شاید هم تصور بر این باشد که رنج از جانب یک قادر مطلق اعمال می‌شود پس باید تلاش کنیم تا خشم او را کاهش دهیم. بودا Boudha به این نکته اشاره دارد که:

”رنج ناشی از تصادف نیست. بلکه علتی دارد، همان‌ طور که همه پدیده‌ها علت دارند. همان‌طور که همه پدیده‌ها علت دارند. قانون کارما و علت و معلول، قانونی کلی و جهانی برای همه عالم است و مهم است که بدانیم علت‌ها از کنترل ما خارج نیستند“.

”کارما“ karma چیست؟

کارما دسته‌ای از فعالیت‌هایی است که در طول زندگی انسان شکل می‌گیرد. به عبارت دیگر ”کارما“ بازتاب فعالیت‌های زندگی ماست. ”کارما“ بازتاب نه به معنای سرنوشت ”که امری خارج از کنترل ماست“ بلکه در مفهوم لفظی به معنای عمل است. به این معنا که همه وارث اعمال خود هستند،اعمال انسان‌ها پناهگاه آن‌هاست، هر چقدر اعمال بد یا خوب باشد زندگی نیز براساس آن رقم خواهد خورد.

1.  ”کارمای گذشته“، سانچیتا Sanchitha
2.  ”کارما“ئی که از ابتدای تولد تاکنون کسب کرده‌ایم.
3.  ”کارما“ئی که اکنون انجام می‌دهیم و با قدرت اراده‌مان تغییر می‌کند.

”کارمای گذشته“ غیر قابل تغییر است. مانند تپانچه‌ای که شلیک شده است. سرنوشت را نمی‌توان تغییر داد یا فسخ کرد بلکه باید با آن مواجه شد و آن را پذیرفت.

اگر بتوانیم سرنوشت خود را با شادی پذیرفته و با آن روبرو شویم، غمگین نخواهیم شد و سلامت خود را به خطر نخواهیم انداخت تنها انسان نا آگاه است که از سرنوشت گله و شکایت می‌کند و آن را نمی‌پذیرد.

کارمای نوع دوم که از بدو تولد تاکنون به وجود آمده و در ناخودآگاه ما قرار گرفته همانند بذرهای بالقوه‌ای هستند که با داشتن یک زندگی ساده و منظم رو به بهبود و سلامت می‌روند. به‌ کارگیری امور معنوی و فعالیت‌های روحانی، کار ما را با آهنگ هستی هماهنگ کرده و مؤثرترین روش هماهنگی با جهان هستی و یا به عبارتی خلاصی از کارماهای گذشته با انجام ”کارما یوگا“ است.

 کارما یوگا

انجام عمل خیر بدون توقع و انگیزه خودخواهانه است. ”کارما یوگا“ نوعی پاکسازی است که فرد را تصفیه می‌کند. این کار در ابتدا ممکن است باعث ناراحتی، درد و رنج شود اما در نهایت منجر به تزکیه می‌شود. ”کارما“ ریشه در آگاهی بشر دارد.

آگاهی بشر همچون اقیانوسی است که قطره‌های بی‌شمار کارما در آن قرار دارد. بنابراین پایان دادن به آنها کاری بس دشوار است. بهترین عمل برای رهائی از ”کارما“های ایجاد شده ”کارما“های مثبت و یا ”کارما یوگا“ست.

”بهاگاوادگیتا“ Bhagavad Gita به نکته مهمی اشاره کرده است:

”در کارما یوگا، هدف تنها کار کردن است نه محاسبهٔ نتایج. هدف گرائی در کارما یوگا راهی ندارد.هدف کارمایوگا تزکیه ذهن است و جلوگیری از سرگردانی و آوارگی ذهن.  اگر ذهن به‌طور مناسبی در طول کارمایوگا مشغور شود،در یک دورهٔ زمانی پاک و شفاف می‌گردد“. هرچه که در زندگی با آن روبرو می‌شویم نتیجهٔ اعمال ماست.

می‌توان با تسلط داشتن بر اعمال، سرنوشت خود را طوری رقم بزنیم که باعث رنج بیشترمان نشود،هر کدام از ما می‌توانیم با اعمالی که انجام می‌دهیم، به رنج خود خاتمه دهیم. ودا می‌گوید: شما ارباب خودتان هستید، آینده‌تان را خودتان می‌سازید.

اعمالی که ما انجام می‌دهیم بر سه گونه‌اند:

• جسمی
• زبانی
• ذهنی

طبیعتاً ما بیشترین اهمیت را به اعمال جسمی می‌دهیم چرا که ظاهر مشخصی دارد. مثلاً کتک زدن بسیار ناپسندتر از دشنام دادن است و هر دوی آن‌ها بسیار شدیدتر و قابل سرزنش‌تر است نسبت به سؤ نیتی که اظهار نشده باشد.

بر طبق قانون ”دارما“ Dharma یا قانون طبیعت، عمل ذهنی از هر دوی آن‌ها مهم‌تر است.به‌عنوان مثال اگر تلاش جراحی که باعث شود یک بیمار جانش را از دست بدهد با تلاش یک قاتل برای کشتن یک انسان مقایسه کنیم هر دو، انسانی را کشته و از بین برده‌اند.

از لحاظ جسمانی هر دو مرگ محسوب می‌شود اما از لحاظ ذهنی این‌ دو عمل بسیار متفاوتند. در مورد اعمال زبانی هم ”نیت“ مهمترین نقش را داراست، تفاوت کسی که به دوستش دشنام داده و او را احمق خطاب کرده با کسی که فرزندش را می‌بیند که در گل و لای مشغول بازی کردن است و او را احمق خطاب می‌کند، لحن تحقیرآمیز اول با لحن دلسوزانه دوم بسیار متفاوت است.

”نیت“ به کار رفته در سخن ماست که نتیجه را معلوم می‌کند. پس کلام، اعمال و رفتار ماست که مورد قضاوت قرار می‌گیرند نه ظاهر آنها. عمل ذهنی کارمای واقعی محسوب می‌شود و این علتی است که نتیجه‌اش در آینده معلوم می‌شود.

بودا می‌گوید: ذهن بر همه چیزها تقدم دارد، و بر همه چیز سایه می‌اندازد. اگر با ذهنی ناپاک سخن بگوئید یا عمل کنید، رنج به دنبال خواهد داشت، و اگر برعکس با ذهنی پاک سخن بگویید شادمانی به‌دنبال خواهد داشت که هم چون سایه‌ای هرگز از شما جدا نمی‌شود.

سوال مهم در مورد سرنوشت

حال باید پرسید کدام یک از اعمال ذهنی سرنوشت ما را معین می‌کند؟

در ابتدا باید به این نکته اشاره کنیم که ذهن چیست؟ ذهن عبارت استاز ”آگاهی، ادراک، احساس و واکنش“. اما کدامیک از اینها باعث رنج می‌شوند؟ می‌توان گفت ۳ عامل اول در اصل غیر فعالند.

⏱️ ”آگاهی“ فقط اطلاعات خام را دریافت و تجربه می‌کند.

⏱️ ”ادراک“ اطلاعات را طبقه‌بندی می‌کند.

⏱️ ”احساس“، مقایسه مراحل قبلی با مراحل جدید را به‌عهده دارد.

این سه مورد فقط اطلاعات وارده را گرفته و هضم می‌کنند اما زمانی‌که ذهن شروع به واکنش می‌کند، آنگاه جنبه انفعالی قضیه وارد عمل می‌شود.این واکنش زنجیره‌ای از فعالیت‌های جدید را به جریان می‌اندازد.

حلقه اولیهٔ زنجیر این فعالیت‌ها، همان واکنش اولیه یا ”نیت ذهنی“ ماست. باز هم بودا در این باره می‌گوید: رنج به هر نوعی که نمایان شود، علتی را به‌دنبال دارد، اگر همه علل از بین بروند، پس دیگر رنجی نخواهد بود“. بدین ترتیب کارمای حقیقی یا علت واقعی رنج، واکنش اولیه ذهنی ماست.

”بودا“ واکنش‌ها یا اعمال را به سه گونه تقسیم می‌کند:

1. بعضی واکنش‌ها شبیه خطوطی هستند که بر آب رسم می‌کنیم.
2. بعضی واکنش‌ها شبیه خطوطی هستند که بر شن رسم می‌کنیم.
3. بعضی واکنش‌ها شبیه خطوطی هستند که با قلم و چکش بر سنگ حک می‌کنیم.

ذهنمان هر روز مشغول انجام واکنش‌هاست، اگر در پایان هر روز به واکنش‌ها یا ”اعمالمان“ فکر کنیم، فکر آنهایی را به نظر می‌آوریم که تأثیری عمیق در آن روز داشته‌اندو اگر در پایان ماه سعی کنیم تمامی اعمالمان را به یاد آوریم، تنها یک یا دو واکنش که تأثیر بسیار عمیقی داشته‌اند، به یاد آورده می‌شوند و همین‌ طور در پایان سال، بدیت ترتیب می‌بینیم این واکنش‌ها بسیار خطرناکند و رنج عظیمی را بدنبال دارند.

اولین قدم برای بیرون آمدن و خارج شدن از رنج، پذیرش صرف آن است، نه به‌عنوان یک مفهوم فلسفی یا یک اعتقاد، بلکه به‌ عنوان یک واقعیت. با پذیرش و درک اینکه رنج چیست و چرا رنج می‌بریم، می‌توانیم به جای اینکه رنج‌ها بر ما مسلط شوند، کنترل‌شان کنیم و راهی را پیدا کنیم که به خروج از رنج بینجامد.

در واقع ما به قدری گرفتار رنج‌هایمان هستیم که رها شدن از آن غیر طبیعی و غیر محتمل به‌نظر می‌رسد اما وقتی شادی واقعی ذهن را تجربه کنیم، لذت واقعی را بدست خواهیم آورد. گاهی رنج به افراد کمک می‌کند

که به رشد شخصیت برسند، اما به شرط آنکه بیاموزند به‌طور عینی رنج را مشاهده کنند، نه اینکه به رنج خود بچسبند این حالت مانند کسی که خشمگین است و سعی می‌کند برای این که خشم خود را مشاهده کند آن را سرکوب کند، یا به عبارت دیگر با مشاهدهٔ خشم در می‌یابیم که خشم خود به خود از بین می‌رود. آنچه مهم است این است که علت هرچه باشد، معلوش نیز همانگونه خواهد بود.

ذات طبیعت و قانون کارما

باید دانست که طبیعت نه مهربان است و نه ستمکار. طبیعت براساس قوانینی ثابت کار می‌کند. طبیعت فقط کمک می‌کند تا خصوصیت دانه آشکار شود. دانه‌ای که خود کاشته‌ایم، مثل دانهٔ نیشکر یا نیم دانهٔ neem که درختی گرمسیری و بسیار تلخ است.
مشکل ما این است که به زمان کاشت دانه و به نوع آن بی‌توجهیم.

دائماً دانهٔ درخت ”نیم“ می‌کاریم و زمانی که وقت برداشت رسید، مشغول گریه و دعا و توبه می‌شویم تا شاید میوهٔ شیرین برداشت کنیم. اما این کارها هیچ ثمری ندارد. بدین ترتیب دیگر می‌توان گفت: ”کارمایوگا“ مبنائی از زندگی معنوی است،

بهاکتی Bhakti یوگا و ظاهر و نمای ساختمان و ”راجا یوگا“ Raja yoga تزئینات داخلی آن است. تا بنائی محکم نداشته باشیم، نمی‌‌توانیم صاحب خانه‌ای زیبا و شایسته باشیم.

ولی بشر اشتباهات خود را دوباره تکرار می‌کند و از عکس العملی که این اشتباهات در دیگران ایجاد کرده سر مشق نمی‌گیرد. بعضی انسانها هستند که کارهای منفی و اشتباه خود را مرتبا تکرار می‌کنند و زندگی‌شان یک سری فاجعه، بیماری، فلاکت و بدبختی است.

گفتم مادرم می‌گفت: یک فرشته روی شانه چپ و یکی روی شانه راست هر کسی نشسته و کارهای خوب و بد ما را ضبط می‌کند. ممکن است در این مورد توضیح دهید؟ !!

گفت در کائنات سیستمی است که تمام انعکاسات و نوسانات اعمال منفی و مثبت را ضبط می‌کند. در حقیقت تمام اعمالی که انجام می‌شود امواج انرژی چه مثبت و چه منفی ایجاد می‌کند و این امواج با سیستم بسیار پیچیده‌ای ضبط می‌شود.

چهار نوع کارما برای پیشرفت معنویت در شما

باگاواد گیتا می گوید: “مفهوم کارما دست نیافتنی است”. و واقعا اینطور است. قانون کارما مثل یک بازی کامپیوتری که بر اساس انتخاب های قبلی مان ما را هدایت یا محدود می کند.زمان همانند چرخی همواره می چرخد و الگوهای ثابتی را بارها تکرار می کند.

یک توضیح ساده برای قانون کارما اینست که کارما یک پاسخ شرطی است، بر حال و همین طور بر گرایش های ما برای الگوهای شرطی رفتاری تاثیر می گذارد.

ما به مجموعه ای از واکنش های شرطی شده تبدیل می شویم که تحت تاثیر آدمها و شرایط اطرافمان، نتایج قابل پیش بینی به بار می آورد.

از این رو قانون کارما را می توان یک زندان در نظر گرفت. هدف سفر معنوی فرار از زندان کارما و ارائه پاسخ واقعی روح ماست یعنی خلاقیت. پاسخ ما به جهان هر چه خلاقانه تر و غیر قابل پیش بینی باشد، ما با خالق جهان هستی همسوتر خواهیم بود. از همین رو آزادی که از گذر از کارما حاصل می شود مشکا یا رهایی نامیده می شود. با شناخت جوهره واقعی خودمان فراتر از زمان ، مکان و علیت از چرخ سامسارا رها می شویم.

خیلی ها می پرسند که آیا قانون کارما معرف یک جهان جبری است؟

جواب اینست که جهان همزمان هم جبری و هم خلاق است. جایی که ما در این گستره پهناور قرار می گیریم بستگی به وضعیت خودآگاهی ما دارد. هرچه خودآگاهی ما آزادتر باشد حق انتخاب بیشتری را تجربه می کنیم.

در وضعیت آویدیا (انکار) ما از روی جبر عمل می کنیم. در وضعیت ویدیا (روشنایی) ما بی نهایت انتخاب و خلاقیت داریم. اگر چه گذشته شرایط حال را تعیین می کند ، انتخاب هایی که در زمان حال می کنیم بر اساس وضعیت خودآگاهی ماست. هرچه بیدارتر باشیم پاسخ ما به آن شرایط خلاقانه تر و بی قید و شرط تر خواهد بود.

چهار گونه کارما

مرشدین بودایی بین انواع مختلف کارما تمایز قائل شده اند.

⏱️ کارمای سانچیتا

نوع اول کارمای سانچیتا است. این کارما مجموعه کلیه اعمال گذشته ما را تشکیل می دهد و از آنجایی که این مرشدین وجود انسان را به یک زندگی فیزیکی محدود نمی دانستند، اعتقاد داشتند که کارمای سانچیتا انباشته عظیمی از کارما در زندگی های بی شمار ما در گذشته است.

⏱️ کارمای پرارابدا

نوع دوم کارما یا کارمای پرارابدا، اعمال خاصی هستند که برای تجربه در این زندگی برنامه ریزی شده اند. کارمای پرارابدا در حقیقت زیرمجموعه ای از کارمای سانچیتا است. مثل اینکه یک ظرف غذا برای خوردن از آشپزخانه بردارید در حالیکه غذای بیشتری در آشپزخانه برای خوردن هست ولی یک ظرف در این زمان و مکان کفایت می کند.

این دو نوع از قانون کارما بیانگر اعمال گذشته ما هستند که در شرایط حال و آینده ما تاثیر می گذارند.این بخش از کارما است که مانند جبر و سرنوشت احساس می شود.

⏱️ کارمای کریامانا

کارمای کریامانا عملی است که در لحظه خلق می کنیم. این کارما انتخاب هایی است که در حال انجام می دهیم مثل جورابی که صبح می پوشیم یا سالادی که برای نهار سفارش می دهیم.

⏱️ کارمای آگاما

کارمای آگاما عمل برنامه ریزی برای آینده است و به اهداف و مقاصد ما که می خواهیم در آینده اتفاق بیفتد مربوط می شود. هر دو کارمای کریامانا و آگاما اعمالی هستند که بیانگر خلاقیت ما هستند ، اعمالی که احساس آزادی و اختیار در آنها هست.

قدرت ترکیبی کارما

باید توجه داشت که همه این جنبه های قانون کارما قابل ترکیب با یکدیگر نیز هستند.انتخاب های آزادی که اکنون انجام می دهیم به کارمای محتوم ما در آینده بدل می شوند.

ما همچنین می توانیم در حال اعمالی انجام دهیم که باعث تغییر در اثر گذاری اعمال گذشته ما گردد. زمانی که در مدیتیشن اتمن یا وجود نا محدود خود را تجربه می کنیم، آن جوهره درونی را که فراتر از تاثیر زمان و مکان و کارماست، بیدار می کنیم.

بنابراین اگرچه ما در دنیای قانون کارما اندیشه و عمل می کنیم ولی دیگر با آن شناسایی نمی شویم و وجود ما به آن محدود نیست. همچنین توسعه ساکشی یا شاهد ساکت با مدیتیشن در طول زمان یعنی خودآگاهی به الگوهای کارمایی یا واساناها، باعث کاهش تدریجی اثر آنها بر ما خواهد شد و از این رو آزادی انتخاب و خلاقیت بیشتری در هر شرایطی خواهیم داشت.

در پایان ما می توانیم از ابزار سانکالپا یا اراده برای خلق الگوهای کارمایی جدید در ضمیر خودآگاه خود استفاده کنیم. الگوهایی که به جای فرو رفتن بیشتر در سامسارا ما را در آزادی معنوی حمایت می کنند. قانون کارما زندانی برای روح است ولی تمرین معنوی خود کارمایی است که می تواند ما را از آن زندان برهاند. باگاواد گیتا می گوید

قانون کارما می گوید یوگا یک کارمای ماهرانه است

هر عملی یک کار خلاق و آزاد خواهد بود. آغوش‌ گشوده‌ و کارما ممکن‌ است‌ در جریان‌ مدیتیشن‌ و اوقات‌ آرامش‌ و سکون‏تان‌ خود را درحالی‌ ببینید که‌ در لبة‌ کوه‌ یا بالکن‌ یا دیگر جاهای‌ بلند ایستاده‌اید و آغوشتان‌ را گشوده‌اید

و افراد زیادی‌ در پائین‌ انتظار می‌کشند. بسیاری‌ از مردم‌ شاهد این‌ حالت‌ هستند ولی‌ آن‌ را درک‌ نمی‌کنند و در آن‌ سهیم ‌نمی‌شوند، مبادا دیگران‌ آنها را جسور پنداشته‌ و به عنوان‌ داوطلب‌ شناخته‌ شوند. در واقع‌ این‌ اتفاق‌ برای‌ اشخاصی‌ رخ‌ می‌دهد

به‌ سطحی‌ خاص‌ از تکامل‌ رسیده‌اند و این‌ بانگی‌ است‌ که‌ آنها را به‌ مانند مسیح‌ بودن‌ فرا می‌خواند، ندا می‌دهد تا فرد جای‌ پای‌ مرشد خود را دنبال‌ کند و به عشق‌ اجازه‌ دهد تا در وجود او‌ جاری‌ شود و آنها را به‌ کانالی‌ از عشق‌ مبدل‌ سازد، عشقی که‌ به‌ افراد زیادی‌ می‌رسد.
ممکن‌ است‌ علاوه‌ بر عشق‌ متوجه‌ شوید که‌ به‌ کانالی‌ برای‌ علم‌، شفا بخشی‌، خرد یا قدرت‌ مبدل‌ شده‌اید. اگر بیش‌ از این‌ چنین‌ تصویری‌ را داشته‌اید سعی‌ کنید آن‌ را دوباره‌ تجربه‌ کنید.

⏱️ نسبت‌ به‌ چه‌ خصوصیاتی‌ آگاه ‌بودید؟

⏱️ آیا جریان‌ شفا بخشی‌، علم‌، خرد و قدرت‌ را در خود حس‌ کردید؟

⏱️ آیا به‌ عشق‌ اجازه‌ دادید تا به‌ درونتان‌ جاری‌ شود؟

بر روی‌ این‌ مسئله‌ مدیتیشن‌ کنید و آنچه‌ را به‌ نظر نیرومندتر می‌آمد حس‌ کنید.

آینده ‌بهتر و کارما

این‌ قصه‌ تکامل‌ ماست‌: یک‌ چیز را خوب‌ بیاموزید؛ چیزهای‌ دیگرخودبه خود روبه‌راه خواهند شد. وقتی‌ سر و کارمان‌ با این‌ روند باشد ما با آگاهی‌ بیشتری‌ دست‌ به‌ توانایی‌ها و انرژی‌های‌ جدید می‌زنیم‌.

پیشنهادات‌ بیشتر قانون کارما جهت‌ مهیا شدن‌ برای‌ داشتن‌ آینده‌ای‌ بهتر:

1. قانون‌ طلایی‌: « آنطوری که‌ دوست‌ داری‌ دیگران‌ با تو رفتار کنند با آنها رفتار کن‌. » باید این‌ نکته‌ را به خاطر داشته‌ باشید که‌ امکان‌ این ‌وجود دارد،که‌ طرف‌ مقابلتان‌ به‌ این‌ موضوع‌ اعتقاد نداشته‌ باشد. ممکن‌ است‌ نیاز به‌ این‌ داشته‌ باشید که‌ انرژی‏تان‌ را در درون تان‌ حفظ‌ کنید، این ‌عمل‌ باعث‌ می‌شود دیگران‌ نتوانند از آن‌ بهره‌مند شوند. از توانایی‌ خود برای‌ انجام‌ کارها بهره‌ ببرید، نه‌ بخاطر اینکه‌ به‌ قلاب‌ افتاده‌اید.
2. روند زندگی‌ مسیر رشد و یادگیری‌ است‌، همیشه‌ چیزی‌ برای‌ مطالعه ‌داشته‌ باشید و پذیرای‌ رشد باشید.
3. گاهی اوقات داشتن‌ عشق‌ بی‌قید و شرط‌‌ بسیار دشوار است‌، ولی ‌می‌تواند شما را از بسیاری‌ از دردها و دلشکستگی‌ها برهاند، حتی اگر به ‌قسمتی‌ از آن‌ دست‌ یافته‌ باشید.
4. آگاهی‌ از اینکه چه‌ اتفاقی‌ در حال‌ وقوع‌ است‌؟ چرا، کجا و چه‌ باید در قبال ‌آن‌ انجام‌ داد. گاهی‌ اوقات‌ بیش‌ از حد شتاب‌زده‌ عمل‌ می‌کنیم‌.
5. خدمت‌ به‌ دیگران‌ را در فهرست‌ خود قرار دهید. کارهای‌ کوچکی‌ که ‌شما برای‌ دیگران‌ انجام‌ می‌دهید آگاهی‌ شما را از دیگران‌ بیشتر کرده‌ و بر روشنایی‌ و شفافیت‌ زندگی‌ دیگران‌ می‌افزاید. مطمئن‌ شوید که‌ با تمایل ‌بیش‌ از حدتان‌ برای‌ کمک‌ به‌ آنها، آنها را از یادگیری‌ باز نمی‌دارید.
6.  در ایجاد روابط، کوتاه‌ بیایید. چنانچه‌ تکمیل ‏عمل‏ میسر نبود اصرار نکنید.

مفاهیم  کارما

معنای قانون کارما تنها این‌ است‌ که‌ هر عملی‌ عکس‌العملی‌ دارد. اگر اتفاقی ‌برای‌ شما بیفتد می‌توانید به راحتی‌ از آن‌ بگذرید و بگویید:

«این‌ کارمای‌ من ‌است‌ و باید آن‌ را بپذیرم‌» یا این که‌ به‌ آن‌ توجه‌ بیشتر بنمایید. شاید نتوانید مانع‌ اتفاق‌ افتادن‌ آن‌ موضوع‌ بشوید، اما به‌ ارادة‌ خودتان‌ این‌ فرصت‌ را دارید، که‌ به‌ آن‌ عکس‌ العمل‌ نشان‌ بدهید یا نه. برخی‌ وقایع‌ کارمایی ‌بارها تکرار می‌شوند.

زمانی که‌ کسی‌ در حق‌ کس‌ دیگری‌ بدی‌ و نامهربانی ‌می‌کند، و فرد دوم‌ به‌ آن‌ پاسخ‌ نمی‌گوید؛ فرد اول‌ دوباره‌ آن‌ را انجام‌ می‌دهد. درست‌ مثل‌ بازی‌ تنیس‌ است‌ که‌ تا رسیدن‌ به‌ یک‌ امتیاز معین‌ متوقف‌ نمی‌شود، بلکه‌ تنها زمانی‌ پایان‌ می‌گیرد که‌ یکی‌ از دو طرف‌ معتقد شود که ‌این‌ عمل‌ کافی‌ بوده‌ و دست‌ به‌ عمل‌ دیگری‌ بزند یا انرژی‌ را به‌ محبت‌ و علاقة‌ خالص‌ تبدیل‌ نماید. می‌شود

قانون کارما‌ را به‌ چرخی‌ شبیه‌ کرد که‌ دائماً در حال چرخش است. زمانی‌ که‌ چرخ‌ کارما یک‌ نفر را زیر می‌گیرد، وی جذب رفتار و موقعیت‏ هایی می‏ شود که او را از حقیقت‌ مسائل‌ آگاه‌‌ کند. ممکن‌ است‌ وی کس‌ دیگری‌ را به خاطر مشکلی‌ که‌ پیدا کرده‌ است‌ مقصر بداند.

قانون کارما یی‌ که‌ از آن‌ غفلت ‌شود قوی‏تر می‌گردد و معمولاً هر بار که‌ ظاهر شود منفی‌تر می‌گردد و سرانجام‌ آن قدر قوی‌ می‌شود که‌ شخص‌ دیگر نمی‌تواند نسبت‌ به‌ آن‌ بی‌توجهی‌ نماید.

شاید کسی‌ با شما کاری‌ کرده‌ باشد که‌ اصلاً ماهیت‌ کارمایی‌ نداشته ‌است‌؛ بلکه‌ از ناتوانی‌ آن‌ فرد در زندگی‏ کردن‌ با عشق‌ ریشه‌ می‌گیرد. ممکن ‌است‌ در همین‌ زندگی‌ یا زندگی‌ دیگر، به‌ آن‌ عمل‌ واکنش‌ کارمایی‌ نشان‌ بدهید یا این که‌ با ابراز عشق‌ و محبت‌ از زیر بار آن‌ خلاصی‌ پیدا کنید.

قوانین کارما

قوانینی برای کارما در نظر گپرفته شده است که در اینجا به اختصار بیان می گردد.

قانون کارما شماره 1:

با مردم همانگونه رفتار کن که دوست داری آنها با تو رفتار کنند. یک کار ساده است: اگر دوست ندارید دروغ بشنوید، دروغ نگویید و… کارما می‌گوید هر چه انجام دهید به سوی شما باز می‌گردد. پیش از هر کاری از خودتان بپرسید «آیا دوست دارم نتیجه‌ی این کار عاید خودم شود؟» اگر پاسخ شما «نه» می‌باشد، آن کار را انجام ندهید.

قانون کارما شماره 2:

به یاد داشته باشید که همه به اندازه‌ی شما نیازمند عشق و اطمینان خاطر هستند.در وجود هر انسانی نیاز به عشق، تایید و تحسین وجود دارد.

قانون کارما شماره 3:

فراموش نکنید – بقیه انسانها هم به اندازه‌ی شما از دوست نداشته شدن می‌ترسند.

قانون کارما شماره 4:

کسی را بازیچه‌ی خود نکنید.فریب دادن و نقش بازی کردن موقتا به شما کمک می‌کند در زندگی شخصی یا حرفه‌ای به نتایج دلخواه برسید، اما مسلما وحدت وجود و شخصیت شما را تخریب می‌کنند.

قانون کارما شماره 5:

خودتان باشید. این قانون صرف نظر از واکنش دیگران یا نتایجی که ایجاد می‌کند، همیشه و در همه جا به کار می‌آید. زیرا شما در بازی کردن نقش خودتان ماهرتر از هر نقش دیگری هستید.

قانون کارما شماره 6:

اگر به کسی علاقمند هستید، عشق خود را ابراز کنید. این فرد می‌تواند یک دوست، یک خویشاوند، همسایه، راننده‌ی اتوبوس، خدمتکار، معلم و … .

قانون کارما شماره 7:

پیش از انجام هر کاری، سوال کنید!!! می‌توانیم از اغلب مشکلاتی که در زندگی روزمره خود با آنها مواجه می‌شویم پیشگیری کنیم به شرط آنکه اول سوال کنیم (و قطعا به جواب سوال‌ها نیز گوش بدهیم!)

قانون کارما شماره 8:

با افرادی دوست شوید که خوش اخلاق هستند. اطراف خود را از انسان های خوش اخلاق پر کنید. این گونه غصه‌های زندگی بسیار کم‌تر می‌شود.

قانون کارما شماره 9:

به اندام، ماشین، حساب بانکی و اخلاق خود توجه کنید. به آنچه مردم به شما می‌گویند و نمی‌گویند، به رفتاری که با شما دارند و به ویژه مسائلی که از آنها خوشتان نمی‌آید توجه کنید. جهان اطراف ما یکسره در حال پیام دادن به ما می‌باشد. اکثرا وقتی دچار مشکل می‌شویم که به این پیام‌ها بی توجهی می‌کنیم.

قانون کارما شماره 10:

در مورد مردم بر اساس وسعت دلشان قضاوت کنید نه چیز دیگر.

قانون کارما شماره 11 :

احساسات خود را صادقانه ابراز کنید.اگر صادق نباشید، در دراز مدت شکست می‌خورید. پس به همین قانون بچسبید!

قانون کارما شماره 12 :

جذاب‌ترین ویژگی‌ خود را نشان دهید – ذهن‌تان. هیچ کسی مثل شما نیست. بنابراین شما بهترین نمونه موجود از خودتان در تمام جهان هستید. پس به خودتان ببالید!

قانون کارما شماره 13 :

از نظر عاطفی سخاوتمند باشید. خسیس نباشید.هرچه عشق بیشتری را نسبت به دیگران ابراز کنید، عشق بیشتری در قلب خود احساس خواهید کرد.

قانون کارما شخصی

دوست داشتن یک نفر و کنار گذاشتن دیگران. اگر در زندگی‌تان یک نفر را به قیمت کنار گذاشتن دیگران دوست داشته‌اید، زمانی خواهد رسید که یک ارتباط جدید با یک فرد محبوب قطع خواهد شد به طوری که شما را به سوی دیگران بکشاند.

کارمای شخصی:

این کارما ناشی از کارهایی است که فرد انجام داده یا انجام نداده است و بنابراین منحصرا خود مسئول آن می‌باشد. ممکن است این کارما در طول چند زندگی متعدد ایجاد شده باشد.

کارمای ارتباط:

این کارما عبارت است از وجود همکاری یا عدم همکاری بین دو یا چند شخص که عدم تعادل به بار می‌آورد.

کارمای ژنتیک:

این مجموع برآیند کارمای حل نشده موجود در ساختار سلولی شما است که از نیاکانتان در شما قرار داده شده است.

کارمای گروهی:

این کارما می‌تواند سیاسی، مذهبی، نژادی، اجتماعی یا به شکلی جز این باشد. عمل کردن و عمل نکردن بر تمام اعضای این گروه‌ها اثر می‌گذارد، خواه آنان به قصد خود داخل شده باشند یا خیر. زمانی که شما عضو گروهی بوده‌اید که کارمایی را ایجاد کرده است، تا زمانی که کارما تصفیه شود شما با آن گروه مرتبط خواهید بود. می‌توانید خودتان به تنهایی آن را انجام دهید، اما این عمل مشکل است.

کارمایی که به جای دیگران تحمل می‌کنیم:

این حالت عبارت است از به دوش کشیدن مسئولیت‌ها یا رشد کس دیگر که فرصتی برای آن فرد هستند تا کارمایش را تصفیه نماید.

برابری:

سعی کنید با کسی برخورد تحقیر آمیز نداشته باشید وگرنه لازم خواهد بود که همانندیک فرد هم شان برابر با خودتان با افراد رفتار نمایید. ممکن است این اتفاق چنین باشد که اول بیاموزید و بفهمید که باید به افراد احترام بگذارید و سپس قبول کنید که آنها هم شان و برابر شما هستند.

مانع دیگران شدن:

اگر با توسل به حسادت، خساست یا نظایر آن سعی کنید کس دیگری را از رشد بازدارید، از رشد خودتان نیز جلوگیری کرده‌اید. اگر به چیزی که باید به آنها بدهید سرباز بزنید باز هم برای خودتان مانع ایجاد کرده‌اید. پدیده رشد به طور جمعی و مشترک اتفاق می‌افتد.

مبادله انرژی:

انسان باید نسبت به دیگران قدرشناس باشد و از بازگرداندن انرژی به کسی که به او انرژی داده است روگردان نباشد، خواه این بازگرداندن به صورت عشق باشد یا پول یا به اشکال دیگر.اگر در پی آن باشید که چیزی را بدون دادن چیز دیگری بگیرید به زودی در خواهید یافت که در عین حال که چیزی از دست می‌دهید هیچ چیز دریافت نخواهید کرد.

اگر چیزی را با توقع بازگشت بدهید مطابق تصور شما اتفاق نخواهد افتد. اگر انتظار دریافت چیز معینی را داشته باشیدمطمئنا مطابق انتظار خودتان چیزی دریافت نخواهید کرد. چنین توقعاتی انرژی را منحرف می‌کند و واکنش آن را تغییر می‌دهد و ممکن است حتی عکس شود.

ترجیح در انتخاب محل:

زندگی های قبلی شما می‌توانند باعث شوند تا شما نوع خاصی از موطن یا منطقه را برای زندگی انتخاب کنید که شبیه به محل زندگی شما در زندگی پیشینتان باشد. ممکن است که در آن ناحیه احساس شادی بیشتر یا نزدیکی به خداوند می‌کرده‌اید و بخواهید آن انرژی را دوباره ایجاد نمایید.

 

نتیجه گیری قانون کارما

قانون کارما در زندگی یک قانون علت و معلولی میباشد از هر دستی بدهی از همان دست می گیری البته این قانون زمکان خاصی ندارد و همه اینها بر عهده خداوندگار کارما ست زندگی فیزیکی ما را تعیین می نماید یکی از دوازده قانونی که عوالم را باقی نگه می‌دارد. جهانی بودن قانون کارما یکی از عوامل اصلی پیوستگی حیات می باشد

قانون کارما که چنین ابزاری را مهیا می‌سازد، یک اصل است و باید مورد اطاعت واقع شود. سرنوشت، شرایط تولد فرد را رقم می‌زند. بیشتر آنچه که فرد پس از آن عمل می‌کند. بر اساس اراده آزادش است و این اراده آزاد ممکن است بر تقدیر غالب شود.

روح جمعی وقت بسیار دارد، و در جمع آوری بدهی‌هایی که فرد بوجود آورده است، هیچ عجله‌ای ندارد، ممکن است برای ده، 20 سال یا حتی 40سال یا در زندگی دیگر بدهیش را پس بگیرد.

سوالات قانون کارما 

کارما karma چیست؟

کارما دسته‌ای از فعالیت‌هائی است که در طول زندگی انسان شکل می‌گیرد. به عبارت دیگر ”کارما“ بازتاب فعالیت‌های زندگی ماست. در مفهوم لفظی به معنای عمل است. به این معنا که همه وارث اعمال خود هستند، هرچقدر اعمال بد یا خوب باشد زندگی نیز براساس آن رقم خواهد خورد.

مفاهیم  کارما چیست؟

معنای قانون کارما تنها این‌ است‌ که‌ هر عملی‌ عکس‌العملی‌ دارد. کارما ناشی از کارهایی است که فرد انجام داده یا انجام نداده است و بنابراین منحصرا خود مسئول آن می‌باشد. ممکن است این کارما در طول چند زندگی متعدد ایجاد شده باشد.

انواع کارما کدام می باشند؟

مرشدین بودایی بین انواع مختلف کارما تمایز قائل شده اند. و چهار مدل برای آن قائل شده اند

• کارمای سانچیتا
• کارمای پرارابدا
• کارمای کریامانا
• کارمای آگاما

چرا ذات کارما به طبیعت شبیه است ؟

همانگونه که طبیعت نه مهربان است و نه ستمکار بلکه براساس قوانینی ثابت کار می‌کند.و فقط ذات طبیعی را نشان می دهد قانون کارما نیز همینطور می باشد. گفت در کائنات سیستمی است که تمام انعکاسات و نوسانات اعمال منفی و مثبت را ضبط می‌کند. در حقیقت تمام اعمالی که انجام می‌شود امواج انرژی چه مثبت و چه منفی ایجاد می‌کند و این امواج با سیستم بسیار پیچیده‌ای ضبط می‌شود.

 

در صورت هرگونه سوال می توانید با واحد پشتیبانی ما به صورت تلفنی و تلگرام ارتباط بگیرید. 

واحد پشتیبانی و راه ارتباطی با مرکز تجسم خلاق

۰۲۱۸۸۳۰۲۵۲۳

۰۹۰۱۱۵۹۴۹۴۳

 

کانال تلگرام مجموعه تجسم خلاق

 

صفحه اینستاگرام مجموعه تجسم خلاق