تأثیر هورمون رشد بر حافظه
تأثیر هورمون رشد بر حافظه
پروتئینی که در رشد، ترمیم و بازسازی سلول‌ها نقش بسیار مهمی دارد می‌تواند در افزایش قدرت حافظه نیز تاثیرگذار باشد.
محققان امیدوارند با استفاده از نتایج به دست آمده از تحقیقات جدیدی که در این زمینه انجام شده است به راهکاری برای درمان بیماری آلزایمر و همچنین دیگر بیماری‌هایی که منجر به آسیب‌دیدگی سلول‌های عصبی مغز می‌شوند، دست یابند.
از آنجا که شکل‌گیری حافظه در مغز موضوعی است که همچنان معماهای بسیار زیادی درباره آن مطرح می‌شود،
شاید این یافته‌ها بتواند از بسیاری از حقایق نهفته در عملکرد حافظه نیز پرده بردارد.
این پروتئین که در حقیقت نوعی هورمون رشد بوده و عملکردی شبیه هورمون انسولین دارد در دوران رشد بشدت فعال می‌شود،
در حالی که علاوه بر این در رشد و گسترش فعالیت‌های مغزی در بخش هیپوکامپ مغز که ازجمله ساختارهای بسیار مهم در عملکرد حافظه است نیز نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند.
شاید برایتان جالب باشد بدانید که اگر به موش‌ها به محض ورود به یک جعبه تاریک شوک خفیفی وارد شود تا هفته‌ها از وارد شدن به این جعبه خودداری می‌کنند
و این نشان می‌دهد که آنها قادرند اتفاقات را در ذهن خود ثبت کنند
و جالب‌تر این که وقتی به این موش‌ها هورمون رشد تزریق می‌شود
این موش‌ها در مقایسه با دیگر موش‌ها اتفاق ناگواری را که برایشان رخ داده است
تا مدت زمان طولانی‌تری به خاطر خواهند داشت،
در حالی که در گروهی از موش‌ها که با تزریق یک ترکیب شیمیایی به بدن آنها از فعالیت این پروتئین جلوگیری می‌شود حوادث و اتفاقات بلافاصله از حافظه آنها پاک شده و دیگر قادر نخواهند بود اتفاقاتی را که برایشان رخ داده به خاطر آورند.
تزریق این نوع هورمون رشد در فاصله زمانی کمتر از 24 ساعت
پس از حادثه‌ای که برای موش‌ها اتفاق افتاده است با نتایج موفقیت‌آمیزتری همراه خواهد بود
خود نشان می‌دهد که این پروتئین در فرآیند یادگیری که در این فاصله زمانی رخ می‌دهد،بسیار تاثیرگذار است.
اگرچه می‌توان از این پروتئین در ساخت داروهایی
برای درمان بیماری‌هایی که با ایجاد اختلال در حافظه و فراموشی همراه هستند استفاده کرد،
اما شاید بتوان از آن برای ساخت داروهای تقویت‌کننده حافظه نیز بهره برد.
گرچه لازم است تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود
تا به این طریق بتوان زمان موثر برای استفاده از این دارو در جهت افزایش قدرت حافظه و یادگیری را شناسایی کرد،
اما این نتایج نشان می‌دهد که
بر این اساس می‌توان از بسیاری بیماری‌های ناشی از ایجاد اختلال در فرآیند حافظه
که به فراموشی و در سطوح پیشرفته‌تر ابتلا به بیماری‌هایی نظیر آلزایمر منجر می‌شوند تا حدودی جلوگیری کرد
و حتی در مراحل اولیه پیشرفت بیماری نیز تا حدودی به درمان این بیماری‌ها
از طریق داروهای حاوی ترکیباتی شبیه این پروتئین‌ها امیدوار بود.
