نقش موسيقي درماني در پزشكي
نقش موسيقي درماني در پزشكي
موسيقي از راه گوش وارد بدن مي‌شود و استخوان‌ها مثل چنگال در حال ارتعاش، از خود آهنگ توليد مي‌كنند. موسيقي ميدان‌هاي عصب‌شناختي بدن را تحريك مي‌كند. موسيقي ابزاري است كه همه مردم مي‌توانند ارتعاشات شفابخش آن را احساس كنند. حتي افرادي كه داراي معلوليت‌هاي حاد هستند مي‌توانند از اثرات شفابخش موسيقي بهره مند شوند. در نتيجه تحقيقاتي كه در زمينه پاسخ فيزيولوژيكي به موسيقي انجام شده است، فرضيه‌اي پايه‌گذاري شده است مبني بر اين كه گوش دادن به موسيقي روي پاسخ‌هاي ارادي اشخاص تأثير مي‌گذارد.
نتايج تحقيقات علمي نشان مي‌دهد موسيقيِ فركانس بالا باعث افزايش تنش مي‌شود. در مقابل موسيقيِ فركانس پايين باعث كاهش تنش مي‌شود. اگر موسيقي با سرعت 80 تا 90 ضربه در هر دقيقه نواخته شود، باعث افزايش تنش مي‌شود، در حالي كه اگر با سرعت 40 تا 60 ضربه در هر دقيقه نواخته شود باعث كاهش تنش مي‌گردد.
دكتر آرتور هاروي مي‌گويد، مغز انسان به چهار شيوه متفاوت به موسيقي واكنش نشان مي‌دهد كه عبارتند از: فكري، تحريكي، فيزيكي و ميان شخصيتي. زماني كه از موسيقي در علم پزشكي استفاده مي‌كنند، مستقيماً روي سلامتي بيمار تأثير مي‌گذارد. يكي از كاربردهاي موسيقي، بي‌حس كردن درد است. در اينجا موسيقي براي كاهش درد و تسكين استفاده مي‌شود و مي‌توان از آن به جاي دارو استفاده كرد. زماني كه از موسيقي اين گونه استفاده شود، درمان، حتمي است.
ارتعاش درماني و جلسات آن مفيد است و مي‌تواند روي تغييرات فيزيولوژيكي مثل پايين آمدن فشار خون، ضربان قلب و تنش عضلاني تأثير مي‌گذارد. مطالعات نشان مي‌دهد اگر موسيقي در پزشكي مورد استفاده قرار گيرد، باعث افزايش عملكرد سيستم ايمني مي‌شود و هورمون‌هاي استرس‌زا (ACTH) را كاهش مي‌دهد. موسيقي و صدا نيز قادرند سلول‌هاي سرطاني را از بين ببرند.
نقش موسيقي درماني در پزشكي نقش موسيقي درماني در پزشكي نقش موسيقي درماني در پزشكي نقش موسيقي درماني در پزشكي نقش موسيقي درماني در پزشكي