آهنگ زندگی

آهنگ زندگی

زندگی شبیه بوم نقاشی است. هر چه روی آن بکشید همان می‌شود.

می‌توانید نقش شادی و خوشبختی بر آن بکشید و با لذت به تماشای آن بنشینید و یا رنج و محنت روی آن بکشید و آن را چیز وحشتناکی بدانید. تمام زندگی در همین نکته خلاصه شده است. می‌خواهید زندگیتان چگونه باشد؟ انتخاب با شماست. می‌توانید از آزادی فکر و اندیشه‌تان استفاده کنید و زندگیتان را از زیبایی، نیکی، شادی و سرور لبریز کنید یا از همین آزادی استفاده کنید و زندگی‌تان را به جهنم تبدیل کنید. شما آزادید. آدم خوش‌بین و کسی که تصمیم می‌گیرد روی این بوم، زیبایی را به تصویر بکشد صبح که از خواب بیدار می‌شود به طرف پنجره می‌رود و می‌گوید: «صبح به خیر پروردگار!»

ولی آدم بدبین و کسی که تصمیم گرفته است بدبختی را ترسیم کند به طرف پنجره می‌رود و می‌گوید: «خدای من، باز هم صبح شد!»

تا به حال فکر کرده‌اید چرا پرنده آواز می‌خواند؟

آیا او می‌داند که شما از خواندنش لذت می‌برید؟

تا به حال فکر کرده‌اید چرا ابر می‌بارد؟ آیا او می‌داند که شما از باریدنش لذت می‌برید؟

راستی چرا درخت سایه‌اش را بر سر همه افراد پخش می‌کند؟

شاید بگویید آن‌ها قدرت انتخاب ندارند، در ذاتشان است که ببارند، بخوانند و سایه‌شان را پخش کنند!

اما در ذات انسان چیست؟

انسان موجودی است که انتخاب می‌کند. قدرت انتخاب دارد، ولی در درونش، در ذاتش چه چیزهایی هست؟

چیزی در ذات پرنده است و به همان دلیل است که او می‌خواند،

درخت سایه‌اش را می‌بخشد و ابر می‌بارد، همان چیزها در ذات ما هم وجود دارد.

در ذات آن‌ها سرور وجود دارد و در ذات ما خوشحالی.

خوشحالی به عامل بیرونی نیاز دارد و سرور عاملی درونی دارد.

پرنده می‌خواند، چون از خواندن پر شده است.

ابر می‌بارد، چون از باریدن پر شده است.

سرور همه جای جهان را پر کرده است. انسان آزاد است که آهنگ زندگی‌اش را خودش انتخاب کند.

می‌تواند آهنگ غمگین را انتخاب کند یا سرور را. انتخاب با شماست. راستی شما چه آهنگ زندگی انتخاب کرده‌اید؟

باورهای ما ریشه در اتفاقات و گذشته ما دارد، ولی فقط همین نیست. باورها قابل تغییرند.

به اطرافتان نگاه کنید. واقعاً چند نفر از نظر مالی یا سلامتی نیازمند و بدبخت هستند؟ آن‌ها همان کسانی هستند که آهنگ غم را انتخاب کرده‌اند. آن‌ها تصمیم گرفته‌اند بدبختی را ترسیم کنند.

فکر می‌کنید مقصر کیست؟

یونگ معتقد بود جهان بر اساس نظم ایجاد شده است و آنچه در بیرون اتفاق می‌افتد نظم است و تمام پدیده‌های بیرونی از این قانون طبیعت پیروی می‌کنند، حتی بیماری هم بر اساس، قوانین و نظمی که در جهان وجود دارد به وجود می‌آید و

اگر فردی بیمار می‌شود یا عفونتی در جایی ایجاد می‌شود، نمایانگر این است که نظمی وجود دارد؛

یعنی میکروب‌ها کارشان را خوب انجام می‌دهند؛ یعنی آن موجود کوچک هم نظم دارد و کارش را خوب انجام می‌دهد. اگر آن موجود کوچک، یعنی میکروب، نتواند عفونت ایجاد کند بدین معناست که بیمار است و اختلال دارد.

عفونت یعنی چه؟

عفونت یعنی نوعی بی‌نظمی که در ما به وجود آمده است.

یونگ می‌گوید:

به اطرافتان نگاه کنید. نظم می‌بینید یا بی‌نظمی؟ در بیرون بی‌نظمی وجود ندارد.

بیرون تنها تجلی و انعکاس افکار و باورهای درونی است.

پس اگر بی‌نظمی می‌بینید، درونتان را درست کنید و نظم بدهید تا بیرون هم منظم شود.

آن وقت متوجه می‌شوید که آهنگ زندگی تان دقیقاً دلخواه شماست.

هر چه انتخاب ‌کنید، همان را می‌یابید؛ حتی در بدترین شرایط، زیرا شما در بیرون صرفاً انعکاس افکارتان را پیدا می‌کنید.

طبیعت جهان بیرون به نوعی هوشمند است و می‌خواهد افکار و باورهای ما را بیازماید. بنا بر این، او هرگونه باوری که انتخاب کنید حمایت می‌کند. کاری به بد یا خوب بودنش ندارد و دقیقاً چیزی را به شما نشان می‌دهد که می‌خواهید

الخیر فی ما وقع

خیر در چیزی است که اتفاق می‌افتد.

آنچه در جهان صورت پیدا می‌کند، تجلی خداوند است و سراسر خیر و برکت.

اگر چیزی را خیر نمی‌دانید، خوب، اشتباه فکر می‌کنید. در پی تفسیری که ما از امور می‌کنیم، آن‌ها را در قسمت خیر یا شر تقسیم‌بندی می‌کنیم؛

ولی اگر بدانیم تمام اتفاقات از جانب خداوند است، در می‌یابیم همه آن‌ها خیر هستند و به ما کمک می‌کنند تا برکت را وارد زندگیمان کنیم. چون خداوند، خود، سراسر عشق است.

خداوند آهنگ خوش زندگی است

هدف واقعی، شناخت و هم‌نوا شدن با آهنگ زندگی است که بصورت سلامتی بیشتر و عمر طولانی‌تر نمود می‌کند. می‌خواهیم در یک کلام بگوییم که خداوند به اشکال مختلف نمود پیدا می‌کند. جهان، تصویر تکرار شدن خداوند است. جهان، صورت‌های مختلف خداوند است.
دست خداوند را رو نکنید. چیزهایی که به نظرتان بد می‌آید نیز هدیه‌هایی از طرف خداوند هستند تا شما خودتان را بهتر بشناسید.

خودتان را موجودی بی‌ارزش ندانید.

بی‌ارزش شدن، خود، خطا است. اصلاً توهین به خداوند است. اگر خودتان را مفلوک و بی‌ارزش بدانید، یعنی خداوند شما را این گونه خلق کرده است و چون خداوند خود، مقتدر و بسیار باارزش و متعالی است، نمی‌تواند موجود بی‌ارزشی را خلق کند. پس شما بسیار با ارزش هستید.

خداوند به ما نعمت داده است؛ مغز داده است؛ بدن داده است؛ ذهن داده است و جهان را با نظم خلق کرده است. ما هستیم که باید بیاموزیم با استفاده از وسایلی که داریم، از ذهن، بدن و … استفاده کنیم. از قوانین جهان و قوانین ذهن و تجسم استفاده کنیم و به جای رنج و بدبختی، خوشحالی، شادی و سرور ترسیم کنیم.