اثر بخشی طب سوزنی

انجمن طب سوزنی بریتانیا پس از بررسی پیامدهای درمان سی و چهار هزار

بیمار توسر ۵۷۴ درمانگر طب سوزنی، با ارائه مقاله‌ای در مجله معتبر «ژورنال بریتانیایی پزشکی»

British Medical Journal در ماه سپتامبر ۲۰۰۱ چنین اعلام نمود

که طب سوزنی در صورتی که توسط پزشکان آموزش دیده در دوره‌های استاندارد انجام شود،

بسیار ایمن و فاقد هرگونه عارضه جدی است.. بیشتر بیماران، طب سوزنی را با تزریقات مقایسه می کنند،

و به همین دلیل با ترس و نگرانی زیادی مواجه می شوند. ولی لازم به ذکر است که سوزن ها،

بسیار باریک و صیقلی طراحی شده اند تا بیمار دردی حس نکند، و اگر دردی ایجاد شود معمولاً در حد یک پشه گزیدگی می باشد.

امروزه طب سوزنی به عنوان مهمترین رویکرد در طب چین، پرطرفدارترین شیوه طب سنتی بین پزشکان در سراسر جهان است.

طی پنجاه سال گذشته، تعداد بیشماری از پزشکان از کشورهای گوناگون پس از طی دوره پزشکی عمومی

یا دوره تخصصی پزشکی کلاسیک با تحصیل در دانشگاه‌ها و دانشکده‌های بین‌المللی طب سوزنی چین نظیر آکادمی طب سوزنی

پکن (CBIATC) و شانگهای، این طب را فراگرفته و در کشورهای خود مشغول به طبابت با این شیوه می‌باشند.

برای درد حاد کمر، طب سوزنی اثر مثبتی نداشته است ولی در دردهای مزمن کمر اثر بخشی مثبتی مشاهده شده است.

این اثر مثبت تفاوتی با اثر درمانهای معمول پزشکی امروزی یا سنتی نبوده‌است.

اثر طب سوزنی در همراهی با روش باروری آزمایشگاهی (IVF) هم مثبت و هم منفی بوده‌است.

در مورد اثر طب سوزنی بر تهوع و استفراغ بعد عمل پژوهش‌ها نشان داد که طب سوزنی اثر مثبتی داشته

اما اثرش کمتر یا مساوی با اثرات داروهای رایج بوده است. اثر طب سوزنی بر تهوع ناشی از بارداری

پنجاه درصد بیش از اثر درمان توسط دارونما بوده است.

اثر طب سوزنی بر درد گردن در مطالعاتی بیشتر از اثر درمان توسر دارونما بوده‌است.

اثر درمانی طب سوزنی بر درد مزمن شانه مثبت بوده است.

در مورد اثر بر دردهای آرتروز نتایج پژوهش‌ها نقض‌کننده هم هستند.

هم نتایج مثبت و هم نتایج منفی از این تحقیقات به دست آمده‌است.

در پی یک بازبینی سیستمیک پژوهش‌ها مشخص شد که طب سوزنی اثری در درمان ماهیچه‌درد الیافی (فیبرومیالژی) ندارد.

شواهدی مبنی بر اثر مثبت یا منفی به نفع طب سوزنی بیابد که این به علت تحقیقات ضعیف، مبهم و بد کیفیت بوده

و نیاز به مطالعات بهتر احساس می‌شود: آسم فلج بل, وابستگی به کوکائین، افسردگی بالینی,

دیس منوره (با استفاده از تحریک الکتریکی پوست), صرع, گلوکوم, بی‌خوابی, سندرم روده تحریک‌پذیر,

تحریک زایمان بچه، آرتریت روماتوئید, درد شانه, روان گسیختگی, ترک سیگار,

سکته حاد، توانبخشی پس از سکته, آرنج تنیس‌بازان, و فراموشی عروقی.