درمان آرام‌بخش

مهم‌ترین اثری که در نتیجه ماساژ بدن حاصل می‌شود و می‌توان با آزمایش هم آن را ثبت کرد،

ترشح هورمون‌های مثل سروتونین و اندورفین است که هردو بر سطح هوشیاری و همچنین

ایجاد حالت سرخوشی در بدن کنترل دارند و اثرات روانی ماساژ را موجب می‌شوند.

ترکیب روش‌های ریلکسیشن مختلف با ماساژ درمانی هم بیشتر به تاثیرات روحی روانی آن در فرد کمک می‌کند.

معمولا ماساژ در محیط‌های آرام و با موسیقی ملایم انجام می‌شود و

ممکن است فرد ماساژ دهنده برای نرم کردن و هچنین چرب کردن بدن از روغن‌های گیاهی معطر مخصوصی استفاده کند

که خود آنها هم موجب آرام‌تر شدن فرد می‌شوند و حتی با جذب پوستی اثرات موضعی یا سیستمیک خاصی را ایجاد کنند.
به همین دلیل در بیمارستان‌های آسیای شرقی از ماساژ، نه به عنوان درمان اختصاصی که

بیشتر به عنوان یک درمان مکمل برای آرام کردن یا کمک به وضعیت فیزیکی و روحی بیمار در دوران نقاهت استفاده می‌شود.

برای بعضی بیماری‌های ارتوپدی یا عصبی عضلانی هم ماساژ در واقع‌‌ همان نقش فیزیوتراپی را دارد.

تقویت گردش خون پوست و بهبود رشد سلول‌های پوستی و حتی مو‌ها هم یکی از فواید اثبات شده ماساژ بر پوست است.

این روش مکمل است:

توصیه می‌شود به هیچ وجه برای درمان بیماری‌ها به طور خاص به ماساژ تکیه نکنید و در ‌‌نهایت آن را به عنوان یک روش مکمل برای بعضی بیماری‌ها خاص در نظر بگیرید.

به هیچ وجه اجازه ندهید ماساژ درمانی روند درمان کلینیکی بیماری‌تان را به تاخیربیندازد.

در صورتی که می‌خواهید به ماساژ درمانی بروید به پزشک‌تان اطلاع دهید و از او بخواهید

ماساژهای مناسب را به شما معرفی کند و در صورت عارضه خاصی آن را به شما اطلاع دهد.

قبل از انجام ماساژ درمانی از صلاحیت فرد ماساژ دهنده یا موسسه ارائه‌دهنده خدمات مطمئن شوید.

اگر به بو یا ماده خاصی حساسیت دارید حتما قبل از انجام ماساژ آن را به ماساژ دهنده اطلاع دهید.

در صورتی که سابقه بیماری‌های خونی مانند مشکلات انعقادی یا سابقه لخته شدن خون و آمبولی دارید،

سعی کنید تا مدتی از ماساژ درمانی استفاده نکنید. افرادی که داروهایی مانند وارفارین مصرف می‌کنند هم نباید از ماساژ استفاده کنند.

استفاده بدون مهارت از ماساژ ممکن است باعث آسیب‌های جدی عضلانی و استخوانی و مفاصل شود.