درمان ديابت با طب گياهي چين

ديابت مليتوس ، مهمترين بيماري متابوليك انسان است كه بيش از 150 ميليون نفر

در جهان و نزديك به 3 ميليون نفر در ايران به آن دچار هستند؛

انتظار مي رود كه اين تعداد در سال 2010 به 221 ميليون نفر برسد و طبق پيشگويي سازمان بهداشت جهاني ،

اين رقم در سال 2025 در بالغين به 300 ميليون نفر خواهد رسيد.

اين درحالي است كه كنترل قند خون اين بيماران با روش هاي استاندارد و مصرف داروهاي شيميايي هنوز

براي پيشگيري از عوارض آن مانند عوارض قلبي عروقي ، بيماري هاي چشمي ،

نوروپاتي و نارسايي كليه كافي نيستند و به نظر مي رسد

كه براي درمان اين بيماري كه اكنون به صورت يك اپيدمي نهفته محسوب مي شود ،

مي بايست راههاي ديگر را جستجو نمود. طب سنتي چيني يكي از اين راههاي مكمل و جانبي مي باشد

كه در اين مكتب پزشكي براي درمان ديابت از طب سوزني ، طب گياهي و توصيه هاي غذايي استفاده مي شود.

همچنين روش هاي مكتب سنتي طب چيني ، بيش از سه دهه است كه در كشورهاي غربي كاربرد يافته اند.

بي شك بررسي پايه هاي اصولي طب سنتي چيني براي درمان ديابت مي تواند،

مشابهت هاي بيشماري را كه با طب سنتي ايران زمين دارد به ما آشكار نمايد.

در نتيجه با مطالعه پايه هاي درماني نهفته در ساختار كلاسيك طب سنتي چيني كه اكنون در قلب شرق دور هنوز زنده است،

موجب گشايش روش هاي درماني طب سنتي ايران ، به ويژه ريشه هاي طب تمدن اسلامي

كه در طول سده هاي مياني كاربرد داشته اند خواهد شد.

افزودن بر اين كاربرد و تركيب طب سنتي چيني در درمان ديابت با طب مدرن مي تواند بسياري از تنگناهاي موجود را زدوده

و دروازه هاي طب جامع و هولوستيك را براي هزارة جديد

كه بر اساس فلسفة پسامدرنيته در حال شكل گيري است ترسيم نمايد.