چهار سوال دربارۀ آنژین (گلو درد)
چهار سئوال دربارۀ آنژین (گلو درد)
فهرست مطالب مقاله
آنژین یک بیماری وخیم نیست اما می‌تواند چنان دردناک باشد که مشکلات زیادی را برای بیمار به وجود آورد.
آنژین سفید یا سرخ، ویروسی یا باکتریایی، هر چه که باشد یکی از دلایل اصلی مراجعه به پزشک است.
در این نوشتار، به سئوالات اصلی که دربارۀ آنژین پرسیده می‌شود، پاسخ داده ایم.
“چند روز ماندن در رختخواب، همراه با تب بالا و گلو درد با چنان شدتی که فرد نمی‌تواند بزاقش را قورت بدهد؛
” تمام اینها نشانه های ابتلا به آنژین (گلو درد) هستند.
بیمار تمام موارد ذکر شده در این لیست را خواهد داشت.
این بیماری بسیار رایج بیشتر بچه ها را مبتلا می‌کند، اما بزرگسالان هم از ابتلا به این عارضه در امان نیستند.
آنژین چیست؟
انواع مختلفی از آنژین وجود دارد، آسیب شناسی این مشکل به واسطۀ التهاب در ناحیۀ گلو مشخص می‌گردد.
فرق بین آنژین سرخ و آنژین سفید، که رنگ گلوی بیمار را تشریح می‌کند، به دو بیماری خاص مربوط نیست، چرا که بسیاری از آنها می‌توانند هر رنگی ایجاد کنند. در هر دو مورد، ما شاهد درد در ناحیۀ گلو هستیم،
که ممکن است بسیار شدید باشد و قورت دادن را برای فرد مشکل کند، ضمناً ممکن است
همراه با تب و اغلب سر درد باشد. برخی از انواع آنژین همراه با علائم سرخوردگی یا استفراغ هستند.
آنچه که اهمیت دارد، تفاوت بین آنژین ویروسی و آنژین باکتریایی است؛ اول اینکه درمان این دو یکسان نیست
و نکتۀ بسیار مهم دیگر این که یکی از انواع آنژین های باکتریایی، به نام استرپتوکوک همولیتیک از گروه A، ممکن است باعث بروز مشکلات جدی و شدیدی حتی در ناحیۀ قلب بشود.
به همین علت برخی افراد با انگیزۀ پیشگیری از این مشکلات شروع به خود درمانی
به واسطۀ آنتی بیوتیک ها می‌کنند که البته این خوددرمانی به هیچ شکل قابل توجیه نیست.
درمان آنژین چیست؟
درمان اصلی آنژین بر اساس علائم آن است: داروهایی که تب را پایین می‌آورند و درد را کم می‌کنند،
و احتمالاً همراه با مواد ضد عفونی کنندۀ گلو. این درمان ها عموماً برای پشت سر گذاردن اوج بیماری کفایت می‌کنند. مصرف آنتی بیوتیک ها ثابت نمی‌کند که آنژین باکتریایی است،
باکتریایی بودن آنژین به راحتی و به سرعت به کمک یک معاینه توسط پزشک معالج هنگام مراجعه
تشخیص داده می‌شود. اگر پزشک تان برای شما آنتی بیوتیک تجویز کرد، درمان را تا انتها پیگیری کنید
و به بهانه اینکه علائم از بین رفته اند، مصرف داروها را متوقف نکنید. ناتمام رها کردن دورۀ درمان،
بهترین روش برای به وجود آوردن باکتری های مقاوم به درمان است !
آیا موارد احتیاطی خاصی برای جلوگیری از ابتلای بچه ها وجود دارد؟
اگر تجویز آنتی بیوتیک برای بچه ها فایده ای نداشت، باید بدون معطلی آنها را نزد پزشک ببرید.
بسیار مهم است که پزشک بتواند وجود احتمالی استرپتوکوک همولیتیک را در گلو تشخیص دهد:
پزشک بنابر شناخت درستش از عامل ایجاد بیماری، تشخیص می‌دهد که باید آنتی بیوتیک تجویز کند یا نه.
فرد چه طور به آنژین مبتلا می‌شود؟
آنژین به واسطۀ ارتباط مستقیم یا بر اثر پرتاب یک قطرۀ کوچک آلوده منتقل می‌شود.
منطقی است که اگر بیمار نیستید از برخورد و تماس با فرد بیمار خودداری کنید و اگر یکی از اطرافیان تان
مبتلا به بیماری است، مرتب دست های تان را بشویید. بیماران نیز باید مرتب دست های شان را بشویند،
اما مهم تر از آن، این است که هنگام عطسه یا سرفه کردن باید جلوی بینی و دهان شان را با دستمال خوب بپوشانند. اگر آنژین باکتریایی است، خوردن آنتی بیوتیک دورۀ سرایت بیماری را کوتاه می‌کند.
