نام گياه: خولنجان

 گیاه خولنجان(سرماخوردگی ، سرطان خون ).  نام آلپينيا (Alpinia) از گياه‌شناس

ايتاليايي، پروسپرو آلپيني (Prospero Alpini) گرفته شده است.

گياه خولنجان  جزء گياهان بومي چين، جنوب شرق آسيا و اندونوزي به حساب مي‌آيد.

عارف و گياه‌شناسي به نام هيلدگارد دي بينگن (Hildegard de Bingen) اين گياه را «چاشني زندگي» ناميد.

او اعتقاد داشت گياه خولنجان  هديه‌ خداوند براي دور کردن بيماري‌ها است.

خولنجان بعضي اوقات در قاره آسيا به اسب‌ها خورانده مي‌شود تا ظاهر پرانرژي‌تري داشته باشند.

بخش‌هاي مورد استفاده ی خولنجان : ريزوم

ويژگي‌های خولنجان  : ضد باکتري، ضد قارچ، ضد روماتيسم، ضد تومور، محرك غريزه جنسي،

معطر، ضد نفخ، عرق‌آور، تقويت ‌كننده دستگاه گوارش، محرک.

كاربرد داخلي خولنجان : برونشيت، کانديدا، زکام، وبا، اختلال گوارش، آماس روده،

نفخ شکم، سکسکه، سوء هاضمه، سرطان خون، مالاريا، سرخک، تهوع، آرتروز روماتيسمي، زخم‌هاي داخلي

نحوه کاربرد داخلي خولنجان : چاي، تنتور، کپسول

كاربرد موضعي خولنجان : سرماخوردگي

نحوه کاربرد موضعي خولنجان : پودر ريزوم خشک شده  گياه خولنجان به عنوان

انفيه هنگام سرماخوردگي استفاده مي‌شود. به عنوان عطر نيز به کار مي‌رود.

كاربرد خولنجان  در آشپزي: ريزوم خولنجان در تهيه کاري و سوپ به کار مي‌رود.

شاخه‌ها و گل‌هاي جوان آن نيز به صورت خام، جوشيده يا ترشي مصرف مي‌شوند.

طبع خولنجان :  تند و داغ

ترکيبات شيميايي خولنجان : روغن اساسي (پينين، سينئول، اوگنول، اوکاليپتول)،

سسکيترپين، لاکتون‌ها (آلپينين، گالانژين، گالانگول، کامفريد).

نکات لازم هنگام مصرف خولنجان : مصرف بي‌رويه گياه خولنجان  ممكن است تحريک کننده باشد.