یوگا برای ام اس

بیماری ام اس علائمی نظیر:

کرختی و گزگزسر انگشتان-عدم هماهنگی اعصاب بدن-عدم تعادل-مشکلات راه رفتن-دوبینی-

سرگیجه و عدم تحمل گرما را ایجاد میکند.
فعالیت بدنی بسیار برای افرادمبتلا به ام اس حیاتی است و یوگا در مدیریت

و کنترل این بیماری به عنوان یک رشته تحقیقی- کاربردی می تواند آموزه های مهمی داشته باشد.
درمواردی که بیماری حتی تظاهرات بیرونی اندکی دارد یوگا برای کنترل آن بسیار کار آمداست.

حتی در مراحل بسیار شدید بیماری که فرد اجبارا به کمک ویلچر حرکت میکند نیز یوگا قابل انجام است.

فوایدوضعیتهای خاص یوگا(یاآساناها) حرکات تنفسی (یا پرانایام)و مدیتیشن برای افزایش آگاهی نسبت

به بدن- رهایی ازانقباض عضلات- افزایش انعطاف پذیری و قوای بدن- غلبه بر

خستگی- افزایش تحمل حرارت ودمای بالا- تقویت گردش خون و عملکرد ارگان هایی

چون مثانه و روده بزرگ و در نهایت کنترل استرس و احساس بهبودی بسیار مثمرثمر است.
در مراحل مختلف ام اس بسیار حائز اهمیت است که بدانیم چنانچه بیماران از عدم یا کاهش 

تحمل گرما و دمای بالا رنج میبرند از گرم کردن ابتدایی قبل از حرکات (آساناها) به پرهیزیم و با حرکات بسیار آهسته شروع کنیم.
مجموعه یا (سیکل) سلام بر خورشید که به صورت آرام انجام میشود برای آغاز کار توصیه میگردد.
بطورکلی در همه آساناها هدف اصلی ما افزایش آرامش و کاهش خستگی میباشد.
همچنین انجام تنفس های پرانایام به همراه مدیتیشن در انتهای هرجلسه توصیه میشود.

( البته زیرنظرمربی کارآزموده).
این حرکات کمک میکندتا فردمبتلابه ام اس در مراحل اولیه بهتر بر استرس

خود غلبه نماید و به تعادل بیشتری دست یابد.

در بسیاری از مراکزیوگای جهان- آموزه های یوگا از مقدماتی تا نسبتا پیشرفته

( که به میزان توانایی بیمار بستگی دارد) در جهت بهبود این بیماران مورد استفاده قرار میگیرند.
در آساناها خستگی و کمبود انرزی در این بیماران برطرف میگردد. در تنفس های خاص به

دلیل اکسیزنگیری بیشترو دفع گازدی اکسیدکربن از ریه ها و بافت ها- احساس انبساط

خاطر برای این بیماران بوجود میآید.
در مدیتیشن نیز حالات شعف- سبکی- رهایی درونی- کاهش نگرانی و اضطراب وافسردگی–

حس اعتماد به نفس و همچنین حضوردر لحظه تحت تاثیر قرار میگیرد.
چنانچه بیمار ناچار به استفاده از ویلچر است و علائم بینایی وی در حال شدیدترشدن است

مطلوب است که وی را ازویلچر به صندلی تاشو منتقل نماییم.
حرکات خم به جلو(تعدیل شده)مانند:جانوشیرشاسانا- پاسچی موتاناسانا و همچنین حرکات

خم به عقب مثل: ماتسی آسانا – سوپتاویراسانا و بازکنندههای لگن نظیر: باداکناسانا وخم به

جلوهای ایستاده مثل اوتاناسانا و پراساریتا پادوتاناسانا و حتی ویرابادراسانای دو از جمله

حرکاتی هستند که بسیارتوصیه میشوند.
در مراحل پیشرفته بیماری ام اس علاوه به حرکات گفته شده تنفس های همراه با تمرکز-

حرکات دینامیک سر و شانهها و مدیتیشن برای افزایش آگاهی از بدن و ریلکسیشن بسیار سودمند میباشند.