ارتباط کم خوابی و پرخوابی با افسردگی

ارتباط کم خوابی و پرخوابی با افسردگی

پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که میزان نامناسب خواب، می‌تواند سبب فعال شدن ژن‌های مربوط به افسردگی شود. در همین مورد، مطالعه‌ای بر روی بیش 1700 دوقلو انجام شد، در میان کسانی که خواب شبانه‌ی معمولی بین 7 تا 9 ساعت داشتند، اثرات ژنتیکی بر نشانه‌های افسردگی 27 درصد بود، در حالی که برای آنهایی که فقط 5 ساعت می‌خوابیدند، 53 درصد و برای کسانی که حدود 10 ساعت می‌خوابیدند، 49 درصد بود. بنابراین هم خواب کم و هم خواب زیاد، می‌تواند ژن‌های مربوط به  افسردگی را فعال کند. اطمینان از اینکه بیمار به اندازه‌ی مناسب و کافی می‌خوابد یکی از راه‌هایی است که بازده‌ درمان افسردگی را افزایش می‌دهد.

مطالعه‌ی دیگری که بر 4100 کودک بین 11 تا 17 سال انجام شد، نشان داد که خواب حدود 6 ساعت یا کمتر ، خطر ابتلا به افسردگی را در آنها افزایش می‌دهد و این به نوبه خود سبب کم‌خوابی بیشتر در ‌آنها می‌شود.

بنا به گفته‌ی این محققان، نتایج حاصل بسیار مهم هستند زیرا نشان می‌دهند که خواب نامناسب پیش از هر چیز می‌تواند زمینه‌ساز افسردگی در بزرگسالان باشد.پرسش‌های مربوط به اختلال خواب و میزان خواب بیمار باید جزئی از سابقه‌ی پزشکی بیمار باشد.

بنا بر نظر پزشکان ، خواب کافی و مناسب برای سلامت روحی، فکری و جسمی ضروری است و تحقیقات جدید نیز این نکته را تایید می‌کند.