ترجیحات بر اساس نظریه یونگ
ترجیحات بر اساس نظریه یونگ
هر یک از ما ترجیحات (preferences) مادرزادی برای عمل کردن، یا فکر کردن به شیوه ای خاص داریم. بطور مثال وقتی اسمتان را با دستی که همیشه برای نوشتن از آن استفاده می کنید می نویسید نیازی به تلاش ندارید حتی به آن فکر هم نمی کنید. شما می توانید با چشمان بسته هم اسمتان را بنویسید. اما وقتی از دست دیگرتان استفاده کنید احتمالاً برایتان دشوار خواهد بود، وقت بیشتری می گیرد و نیاز به تمرکز دارد. به زبان ساده شما کارها را با دستی که ترجیح می دهید انجام می دهید، این همان دستی است که طبیعت و غریزه شما حکم می کند از آن استفاده کنید. هیچ ترجیحی از مخالف آن ترجیح بهتر یا بدتر نیست. درست همانطوری که هیچ تیپ شخصیتی باهوش تر یا اخلاقی تر از دیگر تیپ ها نیست و یا سبب نمی شود که همسر، فرزند، کارمند یا دوست بهتری باشیم. به عبارتی این ها با هم تفاوت دارند و هرکدام نقاط قوت و ضعف خود را دارا هستند.
سیستم
سیستم شاخص تیپ میرز-بریگز چهار بعد شخصیت انسان را مشخص می سازد که هر کدام با جنبه مهمی از زندگی در رابطه هستند. به همین دلیل است که تیپ شخصیتی به ما کمک می کند تا رفتار خود و دیگران را شناسایی کنیم.
برون گرا- درونگرا
ترجیحات انرژی دهنده : برون گرا (E) و درون گرا (I)
کسانی که برون گرایی را ترجیح می دهند انرژی خود را از دنیای بیرون از خود دریافت می کنند.
کسانی که درون گرایی را ترجیح می دهند انرژی خود را از دنیای درون خود تامین می کنند.حسی- شمی
دو ترجیح جمع آوری کننده اطلاعات: حسی (S) و شمی (N)
آنهایی که حسی بودن را ترجیح می دهند به اطلاعات دریافتی از حواس پنجگانه خود توجه دارند. برای آنها آنچه هست و یا آنچه بوده اهمیت دارد.
شمی ها از حس ششم خود کمک می گیرند و در واقع به آنچه ممکن است باشد یا بشود توجه دارند.
فکری-احساسی
دو ترجیح تصمیم گیری : فکری بودن (T) و احساسی بودن (F)
آنهایی که فکری بودن را ترجیح می دهند تصمیمات خود را به شکل منطقی و عینی می گیرند.
آنهایی که احساسی بودن را ترجیح می دهند تصمیمات خود را با توجه به ارزش های شخصی می گیرند.
داوری کننده – ادراکی
دو ترجیح سبک و طرز زندگی: داوری کننده (I) و ادراکی (P)
آنهایی که داوری کردن را ترجیح می دهند دوست دارند به شکلی سازمان یافته و برنامه ریزی شده زندگی کنند.
ادراکی ها دوست دارند زندگی خود به خود و انعطاف پذیر داشته باشند.