کاهش استرس

کاهش استرس و تبعات آن

مبارزه با استرس یا فرار از آن

در اوایل ۱۹۳۲ والتر کنون این نوع واکنش را معرفی کرد. در واقع ” مبارزه یا فرار ” واکنشی است اولیه و کوتاه مدت برای بقا، که زمانیکه دچار ضربه روحی می شویم یا گمان می کنیم تهدید شده ایم بروز می دهیم. پس از آن، مغزهورمون های استرس را آزاد می کند تا بدن را برای ” فرار” از تهدید یا ” مبارزه ” با آن آماده کند. این هورمون ها ما را نیرومند و در عین حال هیجان زده، مضطرب و تحریک پذیر می کند.

سندروم سازش عمومی ( GAS)

GAS که توسط هانس سلای در ۱۹۵۰ معرفی شد، واکنشی به مواجهه طولانی با استرس است.

سلای متوجه شد که ما در سه مرحله مختلف با استرس روبرو می شویم :

 مرحله هشدار : زمانیکه نسبت به عامل ایجاد کننده استرس واکنش نشان می دهیم.

 مرحله مقاومت : زمانیکه سازش کرده و با عامل ایجاد کننده استرس روبرو می شویم، اما بدن نمی تواند استرس را به مدت نامحدود تحمل کند، بنابراین منابع احساسی و فیزیکی به تدریج تحلیل می رود.

مرحله فرسودگی: زمانیکه سرانجام تحلیل می رویم و نمی توانیم عملکرد طبیعی داشته باشیم.

نکته :  “مبارزه یا فرار” و  “GAS “در واقع به هم مرتبط هستند –  فاز فرسودگی GAS ناشی از تجمع واکنش های “مبارزه یا فرار ” در مدت زمان طولانی است.