همه چیز در مورد بیماری خودایمنی به همراه روش درمان
بیماری خودایمنی (اتوایمیون) چیست ؟
فهرست مطالب مقاله
بیماری خودایمنی(Autoimmune disease) یکی از بیماری های غیرواگیر نوظهور است. بهبودی در بیماری های خود ایمنی یک احتمال است، اما استراتژی های درمانی پزشکی فعلی قادر به دستیابی به درمان این نیستند. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده است که بیماری های خودایمنی دهمین علت شایع مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است .بیماری های خودایمنی یکی از 10 علت اصلی مرگ و میر در زنان در تمام گروه های سنی (تا سن 64 سالگی) است. ما پروتکل‌های خوبی برای عفونت‌ها، انکولوژی، بیماری‌های متابولیک و پیوند داریم که اغلب به عنوان مدل‌هایی برای مدیریت خودایمنی استفاده می‌شوند. مطالعات و مشاهدات نشان می‌دهد که برخلاف بیماری‌هایی که به‌عنوان الگوی مورد استفاده قرار می‌گیرند، خود ایمنی دارای تنوع گسترده، فرآیندهای مسبب و بیماری‌زای متفاوت است که بسیار پویا است و باعث میشود که استراتژی‌های درمانی فعلی از بهبودی کامل مورد انتظار کوتاهی کنند. در این بررسی کوتاه، سعی شده است تا درک فعلی از بیماری خود ایمنی و شکاف‌های احتمالی در استراتژی‌های درمان برجسته شود.
چه چیزی باعث بیماری خودایمنی می شود؟
هیچ کس مطمئن نیست که چرا بیماری های خود ایمنی رخ می دهد. اما شما نمی توانید آنها را از افراد دیگر بگیرید. بیماری‌های خودایمنی معمولاً در خانواده‌ها ایجاد می‌شوند، به این معنی که ژن‌های خاص ممکن است برخی افراد را بیشتر در معرض ابتلا به مشکل قرار دهند. ویروس‌ها، مواد شیمیایی خاص و سایر چیزهای موجود در محیط ممکن است باعث ایجاد یک بیماری خودایمنی شوند، اگر از قبل ژن آن را داشته باشید.
علائم بیماری خودایمنی چیست؟
علائم یک بیماری خودایمنی به بخشی از بدن شما بستگی دارد که تحت تاثیر قرار گرفته است. بسیاری از انواع بیماری های خودایمنی باعث قرمزی، تورم، گرما و درد می شوند که از علائم و نشانه های التهاب هستند. اما سایر بیماری ها می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند.
علائم بیماری های خودایمنی می توانند بیایند و از بین بروند. در طول تشدید، علائم شما ممکن است برای مدتی شدید شوند. بعداً، ممکن است بهبودی داشته باشید، به این معنی که علائم شما برای مدتی بهتر یا ناپدید می شوند.
بیماری خودایمنی چگونه تشخیص داده می شوند؟
پزشکان اغلب در تشخیص بیماری های خودایمنی مشکل دارند. معمولاً آزمایش خاصی وجود ندارد که نشان دهد آیا شما یک بیماری خودایمنی خاص دارید یا خیر. و علائم می تواند گیج کننده باشد. به این دلیل که بسیاری از بیماری های خودایمنی علائم مشابهی دارند. و برخی از علائم، مانند دردهای عضلانی، در بسیاری از بیماری های دیگر رایج است. بنابراین ممکن است زمان زیادی طول بکشد و برخی از ویزیت‌ها با انواع مختلف پزشکان تشخیص داده شود.
برای کمک به پزشک در تشخیص اینکه آیا یک بیماری خودایمنی باعث علائم شما شده است،
در مورد شرایط سلامتی در سابقه خانوادگی خود بیاموزید. پدربزرگ و مادربزرگ، خاله، عمو و پسر عموی شما چه مشکلات سلامتی داشتند؟ آنچه را که یاد می گیرید بنویسید و با پزشک خود در میان بگذارید.
علائم خود را پیگیری کنید، از جمله اینکه چه مدت طول می کشد و چه چیزی آنها را بهتر یا بدتر می کند. یادداشت های خود را با پزشک خود در میان بگذارید.
به متخصصی مراجعه کنید که با علائمی که بیشتر شما را آزار می دهد مقابله می کند. به عنوان مثال، اگر جوش دارید، به یک متخصص پوست (پزشک پوست) مراجعه کنید.
انواع بیماری خودایمنی
بیش از 80 بیماری خودایمنی وجود دارد. در اینجا 7 مورد از رایج ترین آنها آورده شده است:
1. دیابت نوع 1
لوزالمعده هورمون انسولین تولید می کند که به تنظیم سطح قند خون کمک می کند. در دیابت نوع 1، سیستم ایمنی به سلول های تولید کننده انسولین در لوزالمعده حمله کرده و آنها را از بین می برد.
نتایج قند خون بالا می تواند به رگ ها و اندام های خونی از جمله قلب، کلیه ها، چشم ها و اعصاب آسیب برساند.
2. آرتریت روماتوئید (RA)
در آرتریت روماتوئید (RA)، سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله می کند. این حمله باعث قرمزی، گرمی، درد و سفتی مفاصل می شود.
برخلاف استئوآرتریت، که معمولاً با افزایش سن افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد، آرتریت روماتوئید می‌تواند از 30 سالگی یا زودتر شروع شود.
3. پسوریازیس/آرتریت پسوریاتیک
سلول های پوست رشد می کنند و زمانی که دیگر مورد نیاز نیستند می ریزند. پسوریازیس باعث می شود سلول های پوست خیلی سریع تکثیر شوند. سلول‌های اضافی ایجاد می‌شوند و لکه‌های قرمز و ملتهب را تشکیل می‌دهند که معمولاً با پوسته‌های سفید نقره‌ای روی پوست روشن‌تر همراه است. در پوست های تیره تر، پسوریازیس می تواند بنفش یا قهوه ای تیره با پوسته های خاکستری ظاهر شود.
تا 30 درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس نیز دچار تورم، سفتی و درد در مفاصل خود می شوند. این شکل از بیماری آرتریت پسوریاتیک نامیده می شود.
4. ام اس
به غلاف میلین، پوشش محافظ اطراف سلول های عصبی در سیستم عصبی مرکزی آسیب می رساند. آسیب به غلاف میلین سرعت انتقال پیام ها را بین مغز و نخاع به و از بقیه بدن کاهش می دهد.
این آسیب می تواند منجر به بی حسی، ضعف، مشکلات تعادلی و مشکل در راه رفتن شود. این بیماری به اشکال مختلفی ظاهر می شود که با سرعت های متفاوتی پیشرفت می کند. طبق یک مطالعه در سال 2012، حدود 50 درصد از افراد مبتلا به ام اس به کمک راه رفتن در 15 سال پس از شروع بیماری نیاز دارند.
6. بیماری التهابی روده
بیماری التهابی روده (IBD) شرایطی را توصیف می کند که باعث التهاب در پوشش دیواره روده می شود. هر نوع IBD بخش متفاوتی از دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار می دهد.
بیماری کرون می تواند هر بخشی از دستگاه گوارش، از دهان تا مقعد را ملتهب کند.
کولیت اولسراتیو تنها پوشش داخلی روده بزرگ (کولون) و رکتوم را درگیر می کند.
علائم شامل ضعف، خستگی، کاهش وزن و قند خون پایین است.
7. تیروئیدیت هاشیموتو
در تیروئیدیت هاشیموتو، تولید هورمون تیروئید به تدریج کاهش می یابد. علائم شامل افزایش وزن، حساسیت به سرما، خستگی، ریزش مو و تورم تیروئید (گواتر) است.
درمان بیماری خودایمنی به چه صورت انجام میشود ؟
رویکرد فعلی در خود ایمنی را می توان به طور کلی به دو دسته طبقه بندی کرد:
- درمان علامتی یا جایگزین (رویکرد محافظه کارانه)
- درمان سرکوب کننده ایمنی یا تعدیل ایمنی (درمان تهاجمی)
متفاوت است. برخی به راحتی درمان می شوند و برخی نه. برخی از بیماری های خودایمنی می توانند تا آخر عمر ادامه داشته باشند. مثلا بیماری خودایمنی تیروئید عمدتاً یا با کاهش تولید تیروکسین در زمان عملکرد بیش از حد یا با جایگزینی هورمون پس از آسیب رسیدن به غده کنترل می شود، در حالی که بیماری لوپوس اندام های حیاتی مانند کلیه را هدف قرار می دهد. تغییرات قابل توجهی در رویکرد به AD با درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی در چند دهه اخیر رخ داده است. در سال‌های اولیه، داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مورد استفاده غیراختصاصی بودند و در مسیرها و سلول‌های بزرگ‌تر تداخل داشتند. در حال حاضر داروهای اختصاصی بیشتری در دسترس هستند که سمیت داروهای سرکوبگر ایمنی را در سایر سیستم های جانبی کاهش داده و اثر سرکوب کننده سیستم ایمنی عمیق تری ایجاد می کنند.
آیا بین بیماری خود ایمنی و استرس ارتباطی وجود دارد؟
استرس باعث تشدید بیماری های خودایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید میشود.
در یک مطالعه جدید در امریکا، محققان بیش از 100000 فرد مبتلا به اختلالات مرتبط با استرس را تجزیه و تحلیل کردند و تمایل آنها به بیماری خودایمنی را حداقل یک سال بعد با 126000 خواهر و برادرشان و میلیون‌ها نفر دیگر که اختلالات مرتبط با استرس نداشتند مقایسه کردند.
این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به استرس احتمال بیشتری داشت که بیماری خودایمنی در انها تشخیص داده شود (حدود 9 نفر در هر 1000 بیمار در سال که دارای اختلالات مرتبط با استرس بودند بیماری خود ایمنی گرفتند و اما تنها حدود 6 مورد در هر 1000 بیمار در سال که اختلال استرس نداشتند بیماری خودایمنی گرفتند .
یکی از مشاهدات مهم این بود که برای کسانی که دچار PTSD (استرس پس از برخورد با سانحه ) بودند و تحت درمان با SSRI (نوعی داروی ضد افسردگی) بودند، میزان افزایش بیماری خودایمنی بیشتر بود.
اگر شما جزئی از افراد استرسی هستید و یا اگر بیماری خودایمنی دارید باید یاد بگیرید استرس و اضطراب خود را مدیریت کنید .
در دوره درمانی خلق آینده به صورت تخصصی در مورد روش های پیشگیری از استرس و اضطراب چه در حال و چه در گذشته که به صورت نهفته هست صحبت شده و تکنیک های درمانی با امواج خاصی در این دوره تعبیه شده که با روش هیپنوتیزم روی ضمیرناخوداگاه شما اثر گذاشته و خاطرات تلخ گذشته ، باور های اشتباه و منفی و نشخوار های ذهنی را ازبین میبرد .
این دوره بیماری خود ایمنی را در بدن شما خاموش میکند و مانع از پیشرفت این بیماری ها در بدن شما میشود.
✅ درمان بیماری خودایمنی با کمک نیروی پرانا (انرژی درمانی )
این روش که اصطلاحا به آن انرژی درمانی می گویند یک روش بدون لمس می باشد که بر بیماری های جسمی و ذهنی موثر است و می تواند سرعت بهبودی بدن را بالا ببرد.
در انرژی درمانی بیماری خود ایمنی ، كل بدن از بعد اتريك يا اثيري بسيار آلوده است.
چاكراهاي قاعده‌اي، چاكراي قلب، غدة تيموس و چاكراي آجنا معيوب مي‌باشند.
چاكراي قاعده‌اي و چاكراهاي فرعي دستها و پاها خالي از پرانا مي‌باشند.
چاكراي‌شبكة‌خورشيدي و كبد اگر نگوئيم هميشه، معمولاً دچار انباشتگي و مملو از انرژي قرمز مايل به خاكستري مي‌باشند.طحال و چاكراي طحال از نظر اثيري بسيار كثيف و آلوده هستند.
به علت نزديك بودن كليه‌ها به چاكراي انباشته شدة‌پشتي شبكة خورشيدي و كبد احتمال دارد كه كليه‌ها بيمار باشند.
پروتکل درمان انرژی درمانی بیماری خودایمنی (به سبک پرانیک هیلینگ )
مراحل درمان
1 – بيمار را اسكن كنيد و در طي درمان پرانائي او را دوباره اسكن نماييد.
2 – جارو كردن عمومي را چند بار انجام دهيد.
3 – با پراناي سبز روشن مايل به سفيد، نارنجي روشن مايل به سفيد و قرمز روشن مايل به سفيد به پشت ريه‌ها انرژي بدهيد. اين كار اثر پاكسازي كننده و تقويت كننده بر روي خون دارد.
در هنگام انرژي دادن به ريه‌ها با پراناي‌نارنجي، نوك انگشتان نبايد به سمت سر باشد.
4 – جارو كردن موضعي را بر روي چاكراي قاعده‌اي بطور كامل و متناوباً با پراناي سبز
روشن مايل به سفيد و نارنجي روشن مايل به سفيد انجام داده و با پراناي قرمز روشن مايل به سفيد به آن انرژي بدهيد.
5 – جارو كردن عمومي را بر روي پاها و دستها با تاكيد بر چاكراهاي فرعي آنها به طور كامل و متناوباً با پراناي‌سبز روشن مايل به سفيد و نارنجي روشن مايل به سفيد انجام داده و با پراناي قرمز روشن مايل به سفيد به چاكراهاي‌فرعي دستها و پاها انرژي بدهيد.
6 – جارو كردن موضعي را بر روي چاكراي جلوئي و پشتي قلب انجام دهيد. از طريق چاكراي پشتي قلب باپراناي سبز روشن مايل به سفيد و سپس با مقدار بيشتري بنفش معمولي روشن مايل به سفيد به آن انرژي بدهيد.
7 – جارو كردن موضعي را بطور كامل بر روي چاكراي جلوئي و پشتي شبكة خورشيدي انجام دهيد با پراناي‌سبز روشن مايل به سفيد و سپس با مقدار بيشتري بنفش معمولي روشن مايل به سفيد به آن انرژي بدهيد.
8 – درمانگران پرانائي پيشرفته و با تجربه مي‌توانند جارو كردن موضعي بر روي چاكراي جلوئي و پشتي شبكة‌خورشيدي و بر روي كبد را به تناوب با پراناي سبز روشن مايل به سفيد انجام داده و با پراناي آبي روشن مايل به سفيد،سبز روشن مايل به سفيد و نارنجي روشن مايل به سفيد به چاكراي شبكة خورشيد انرژي بدهند.
9 – جارو كردن موضعي را بر روي چاكراي جلوئي و پشتي طحال با پراناي سبز روشن مايل به سفيد انجام داده‌و با پراناي سبز روشن مايل به سفيد و سپس با پراناي بنفش معمولي روشن مايل به سفيد به آن انرژي بدهيد. اين كار بايدبا احتياط انجام گيرد.
10 – جارو كردن موضعي را بر روي كليه‌ها بطور كامل و به تناوب با پراناي سبز روشن مايل به سفيد و نارنجي‌روشن مايل به سفيد انجام داده و با پراناي قرمز روشن مايل به سفيد به آنها انرژي بدهيد.
11 – جارو كردن موضعي را بطور كامل بر روي چاكراي منگ مين انجام دهيد.
12 – جارو كردن موضعي را به طور كامل بر روي چاكراي گلو و چاكراي آجنا انجام داده و با اندكي پراناي سبزروشن مايل به سفيد و سپس با مقدار بيشتري بنفش معمولي روشن مايل به سفيد به آنها انرژي بدهيد.
13 – انرژي پرانائي داده شده را تثبيت آزاد كنيد.
14 – درمان را سه بار در هفته تكرار نمايد.
چگونه می توانم در این دوره شرکت کنم ؟
شما چقدر از قدرتی که در دست هایتان وجود دارد استفاده می کنید؟
می توانید قبل از اینکه بیماری ایجاد شود آن را در نطفه خفه کنید
شما از نیرویی که درونتان هست دچار شگفتی و هیجان می شوید!!
درمانگری فوق العاده است, اگر بدانید دقیقا چکار می کنید.
در کمتر از 6 روز انرژی درمانی را یاد بگیرید همراه با پشتیبانی 1 ساله
در صورت هرگونه سوال می توانید با واحد پشتیبانی ما به صورت تلفنی و تلگرام ارتباط بگیرید.
واحد پشتیبانی و راه ارتباطی با مرکز تجسم خلاق
۰۲۱۸۸۳۰۲۵۲۳
۰۹۰۱۱۵۹۴۹۴۳
کانال تلگرام مجموعه تجسم خلاق
صفحه اینستاگرام مجموعه تجسم خلاق
این دوره توسط دکتر آرام به صورت حضوری برگزار می شود. علاقمندان برای شرکت در دوره با مرکز تجسم خلاق تماس بگیرند.
موقتا امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد
موقتا امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد