میسوفونیا یا صدا بیزاری چیست؟

میسوفونیا یا صدا بیزاری صداهایی که روان را می خراشد و روح و روانمان را به هم می ریزند، تصور کنید در حضور خانواده در حال غذا خوردن هستید یکی از اعضای خانواده باد ضدای ملچ و ملوچ غذا می خورد و این برای خیلی از افراد آزار دهنده به حساب می آید.

اما افرادی هستند که با غذا خوردن مفمول بقیه هم ناراحت می شوند و هیچ مدل صدایی را در حین خوردن نمی توانند تحمل کنند. یا هر صدای خاصی که به گوششان می خورد باعث عصبانیت شدیدشان گشته و به جنگ یا درگیری لفظی یا فیزیکی می انجامد.

به این حالت حساسیت به صدای خاص misophonia میسوفونیا یا صدا بیزاری می گویند؛ حس تنفر از یک صدای به خصوص حال این صدا می تواند غذا خوردن، صدای نوشیدن آب، صدای دکمه کیبورد، صوای نویز تلویزیون یا رادیو یا هر صدایی که اعصابشان را تحریک کند، باشد. هرچند که بیشتر صداهای که باعث این بیماری می گردند از دهان خارج شده و یا به غذا خوردن مرتبط می باشند.

در میسوفونیا یا صدا بیزاری چه اتفاقی می افتد؟

Misophonia که با عنوان نشانگان حساسیت به صدای خاص هم شناخته می شود، با یک علت شروع می شود. این صدا اغلب صدایی از دهان است، مثلا صدایی که فردی هنگام غذا خوردن، نفس کشیدن، خمیازه یا سوت ایجاد می کند. گاهی اوقات هم یک حرکت کوچک تکراری علت آن است.

افراد مبتلا به میسوفونیا یا صدا بیزاری این نشانگان علائمی مانند تعریق، تنش عضلانی و ضربان قلب سریع را تجربه می کنند. وقتی فردی که حساسیت به صدای خاصی دارد با صدای مورد نظر مواجه می شود یک پاسخ منفی فوری بروز می دهد.

علائم میسوفونیا یا صدا بیزاری

اگر واکنش شما خفیف باشد ممکن است این موارد را احساس کنید:

🎉 عصبانیت

🎉 احساس ناراحتی

🎉 نیاز به فرار

🎉 انزجار

 اما اگر واکنش شما شدیدتر باشد ممکن است این علائم را هم داشته باشید:

🎉 خشم

🎉 نفرت

🎉 وحشت

🎉 پریشانی احساسی

🎉 تمایل به قطع صدا

🎉 افکار خودکشی

اثرات میسوفونیا یا صدا بیزاری بر زندگی افراد مبتلا به آن

این بیماری می تواند زندگی اجتماعی شما را تحت تاثیر قرار دهد. شما ممکن است از رفتن به رستوران و غذا خوردن همراه با همسرتان، خانواده یا دوستان اجتناب کنید. در موقعیت های بدتر حتی ممکن است به فردی که صدا را ایجاد می کند حمله کنید و به صورت فیزیکی یا کلامی با او درگیر شوید یا حتی از موقعیتی که در آن قرار گرفته اید فرار کنید.

نکته مهم اینجاست که با گذشت زمان شما ممکن است به محرک های بصری نیز بیش از حد پاسخ دهید. مثلا تماشای کسی که آماده غذا خوردن است یا قرار دادن خوراکی در دهانش می تواند شما را کاملا برانگیخته کند.

مشخص نشده است که چه عاملی باعث صدا بیزاری می شود اما این مشکلی نیست که در گوش های شما ایجاد شده باشد.

به میسوفونیا یا صدا بیزاری چطور مبتلا می شوید؟

این وضعیت ماندگار معمولا بین سنین 9 تا 13 سال شروع می شود و جالب اینجاست که میان دختران بیشتر از پسران دیده می شود. این بیماری خیلی زود بروز می کند اما به هیچ حادثه یا پیشامدی وابسته نیست.

پزشکان مطمئن نیستند چه عاملی باعث نشانگان حساسیت به صداهای خاص می شود اما این مشکلی نیست که در گوش های شما ایجاد شده باشد.

بسیاری از پزشکان به این نتیجه رسیده اند که این بیماری بیشتر روانی است تا جسمی. این وضعیت ممکن است مربوط به چگونگی تحت تاثیر قرار گرفتن مغز شما از صدای خاص باشد و پاسخ خودکار و غیر ارادی را در بدن شما ایجاد کند.

از آنجا که گوش های شما سالم است و شنوایی تان مشکلی ندارد، پزشک ممکن است به سختی بتواند تشخیص درست را بدهد. به همین دلیل در بسیاری از موارد نشانگان حساسیت به صدای خاص با اختلال اضطراب، اختلال دو قطبی و اختلال وسواس اجباری اشتباه تشخیص داده می شود. برخی از پزشکان هم فکر می کنند این یک اختلال جدید است.

راهی برای درمان میسوفونیا یا صدا بیزاری

میسوفونیا یا صدا بیزاری و اثری که بر زندگی فرد می گذارد و شرایط ناشی از آن می تواند زندگی روزمره افراد مبتلا به  را تحت تاثیر قرار دهد اما قطعا افراد مبتلا باید بتوانند آن را مدیریت کنند.

در برخی از کلینیک ها می توان از صدا درمانی و البته روان درمانی استفاده کرد. پزشک معمولا صداهای پس زمینه ای برای مقابله با صدای مورد نظر برای شما فراهم می کند. شما می توانید از دستگاهی مانند هدفون استفاده و آهنگی مانند شنیدن صدای آبشار را گوش کنند که به افراد مبتلا آرامش می دهد.

این صدا حواس افراد مبتلا را از اختلالشان میسوفونیا یا صدا بیزاری و صداهای آزار دهنده اصلی پرت می کند. بنابراین و اکنش افراد مبتلا را کاهش می دهد. درمان های دیگر معمولا شامل گفتار  درمانی با استفاده از داروهای ضد افسردگی است. شیوه زندگی نیز در این وضعیت نقش بسیار مهمی دارد.

انجام ورزش منظم، خواب کافی و مدیریت استرس تا حدود زیادی می تواند این بیماری و اختلال را کنترل کند. افراد مبتلا همچنین می توانند از هدست برای پوشاندن و استتار صدایی که نسبت به آن حساسیت دارید استفاده کنید. یک مکان آرام و ساکت در خانه تان در نظر بگیرید، جایی که هیچ کس نمی تواند هیچ صدایی ایجاد کند؛ ماندن در این فضا برای ساعاتی می تواند آرامش لازم را به این افراد برگرداند.

بهتر است با افراد مبتلا به میسوفونیا یا صدا بیزاری دارند آشنا شوند و گروه درمانی را انجام داده. به این ترتیب زودتر به نتیجه می رسند، ضمناً همان گونه که این افراد و خانواده آنها باید بدانند که این تنها آنها نیستند که با این مشکل دست به گریبانند. در فرآیند درمان، نزدیکان فرد مبتلا به این اختلال درباره این بیماری و نحوه کمک به فرد مبتلا آموزش می بینند تا بتوانند در روند درمان فرد نقش مهمی ایفا می کنند و بیمار کمتر دچار آسیب شود.