چگونه بهسرعت خود را آرام کنیم(بخش دوم)
چگونه بهسرعت خود را آرام کنیم(بخش دوم)
فهرست مطالب مقاله
روش 2
بهبود آرامش خود
1- عادتهای تغذیهای خود را بررسی کنید. بدن و ذهن دو نهاد جدا نیستند.
عملکرد بدن مستقیماً بر ذهن اثر میگذارد و بالعکس.
این موضوع در مورد رژیم غذایی شما نیز صادق است.
l مصرف کافئین را کاهش دهید. کافئین یک مادهی تحریککننده است.
مصرف بیش از حد آن ممکن است باعث شود شما احساس عصبی بودن و اضطراب پیدا کنید.
l غذاهای غنی از پروتئین مصرف کنید.
پروتئین میتواند کمک کند برای مدت زمان طولانیتری احساس سیری شکم داشته باشید
و از کاهش قند خون جلوگیری کند. پروتئینهای کمچربی همچون گوشت مرغ و ماهی گزینههای خوبی برای مصرف کردن هستند.
l کربوهیدراتهای ترکیبی دارای فیبر فراوان میتواند باعث آزاد شدن سروتونین- یک هورمون آرامشبخش- از مغز شما شود.
کربوهیدراتهای ترکیبی خوب شامل نانها و پاستای سبوسدار، برنج قهوهای، لوبیا و عدس و میوهها و سبزیجات هستند.
l از مصرف غذاهای غنی از قند و چربی پرهیز کنید. این غذاها میتوانند باعث اضطراب و استرس بیشتری در شما شوند.
l مصرف نوشیدنیهای الکلی را محدود کنید.
الکل یک مادهی افسردهکننده است. مصرف آن ممکن است در ابتدا باعث آرامتر شدن شما شود.
با این حال، بعدها میتواند علائم افسردگی بوجود آورد و باعث بروز احساس خشم در شما شود.
الکل میتواند در الگوهای خواب سالم اختلال ایجاد کند و باعث اذیت شدن شما شود.
2- ورزش کنید.
ورزش اندورفین در بدن آزاد میکند. برای ورزش کردن، نیاز نیست تبدیل به ورزشکار پروش اندام شوید.
تحقیقات نشان داده است حتی ورزشهای سبکی همچون پیادهروی و باغبانی نیز میتواند
به شما کمک کند تا احساس آرامش، سرزندگی و خوشحالی بیشتری در زندگی داشته باشید.
مشخص شده است ورزشهایی که مدیتیشن را با حرکات آرامی همچون تایچی و یوگا ترکیب میکنند،
دارای اثرات مثبتی بر اضطراب و افسردگی هستند، میتوانند درد را کاهش و سلامتی را افزایش دهند.
3- مدیتیشن کنید. مدیتیشن دارای تاریخچهی طولانیمدتی در سنتهای کشورهای شرقی جهان است.
مطالعات علمی نشان داده است که مدیتیشن میتواند ریلکسیشن و احساس سلامتی را ارتقاء دهد.
مدیتیشن میتواند نوع رفتار مغز را با محرکهای بیرونی تغییر دهد.
مدیتیشن انواع گوناگونی دارد که میتوانید از آنها استفاده کنید.
4- به این فکر کنید چهچیزی شما را ناراحت کرده است.
محرکهای تنشزا میتوانند بهتدریج آنقدر افزایش یابند که ما حتی از آن آگاه نیز نباشیم.
در برخی موارد، این یک حادثهی بزرگ نیست که باعث میشود شما آرامش خود را از دست بدهید
بلکه مجموعهای از ناراحتیها و آزردگیهای کوچکی است که با گذشت زمان بزرگ شده است.
سعی کنید بین احساسات اولیه و احساسات ثانویهی خود تمایز بگذارید. برای مثال، اگر قرار است
دوستی را در سالن سینما ملاقات کنید و او هیچگاه سر قرار نمیآید، احتمالاً بلافاصله از دست او احساس رنجش میکنید.
این احساس اولیهی شما خواهد بود. سپس شما احساس نااُمیدی، یاس یا خشم خواهید کرد.
این احساس ثانویهی شما خواهد بود. آگاهی داشتن از منبع احساسات خود کمک میکند بدانید چرا این احساسات را تجربه میکنید.
یک دلیل شایع برای ناراحتی انسانها این است که باور دارند مسائل زندگی باید به شکل خاصی (معمولاً به نفع آنها) پیش برود.
به خود یادآوری کنید که شما هیچگاه قادر نخواهید بود همهچیز را در زندگی خود کنترل کنید.
دربارهی این واکنشهای احساسی قضاوت نکنید. سعی کنید آنها را بفهمید.
5- هر زمان ممکن است، از سناریوهای ناراحتکننده اجتناب کنید.
مشخصاً هیچگاه ناراحت نشدن غیرممکن است. تجربهی حوادث ناخوشایند یا تنشزا بخشی از زندگیهای ماست.
با این حال، اگر بتوانید محرکهای تنشزا را از زندگی خود حذف کنید،
بهتر خواهید توانست حوادث غیرقابلاجتناب را در زندگی خود مدیریت کنید.
شما باید سعی کنید برای موقعیتهای ناخوشایند خود راهحلی پیدا کنید. برای مثال، اگر در ترافیک شلوغی گرفتار شدهاید-
چه کسی گرفتار نشده است- یک گزینه میتواند ترک کردن زودتر یا دیرتر از سر کار یا پیدا کردن یک مسیر جایگزین باشد.
به دنبال نکات مثبت و روشنیبخش باشید. در نظر گرفتن موقعیتهای ناخوشایند بهعنوان تجاربی ارزشمند میتواند
به آرام شدن شما کمک کند. به جای آنکه آن موقعیت رویدادی شود که برای شما صرفاً رخ دهد، به چیزی تبدیل میشود
که میتوانید برای یادگیری برای آینده از آن استفاده کنید.
اگر دیگران شما را ناراحت میکنند، بفهمید چرا این کار را انجام میدهند. چه چیزی در رفتار آنها دقیقاً شما را آزار میدهد؟
فهمیدن انگیزههای یک انسان کمک میکند تا از ناراحت بودن خود جلوگیری کنید.
به یاد داشته باشید همهی ما انسان هستیم و روزهای بدی نیز در زندگیهای خود داریم.
6- احساسات خود را بیان کنید.
هیچ چیز ذاتاً مشکلداری در بیان احساسات خود از جمله خشم وجود ندارد.
آنچه میتواند مشکلساز باشد، نادیده گرفتن یا سرکوب احساسات خود به جای اذعان کردن آنهاست.
اذعان کردن به احساسات خود به معنی آن نیست که شما زانوی غم به بغل بگیرید یا برای خود احساس تاسف کنید
یا به دیگران پرخاش کنید. احساسات رخ میدهد و نباید مورد قضاوت قرار بگیرد.
واکنش شما به احساسات خود آنچیزی است که شما باید آن را مدیریت کنید.
زمانی که احساسات خود را شناسایی کردید، به این فکر کنید چگونه میتوانید به آنها واکنش نشان دهید.
برای مثال، اگر تلاشها و کمکهای شما به یک پروژهی بزرگ نادیده گرفته شده یا اگر
شریکتان به شما خیانت کرده است، کاملاً طبیعی است که احساس خشم داشته باشید.
با این حال، انتخاب با شماست، آیا اجازه میدهید خشمتان سرریز شود
یا از تکنیکهای این مقاله برای آرام کردن خود و کنترل احساساتتان استفاده میکنید.
7- با افرادی زمان خود را سپری کنید که شما را آرام میکنند.
تحقیقات نشان داده است احساسات میتواند به دیگران منتقل شود.
سطح اضطراب افرادی که با آنها زمان خود را سپری میکنیم، میتواند بر ما نیز اثرگذار باشد.
با افرادی زمان خود را سپری کنید که آنها را آرام میدانید.
سعی کنید با افرادی ارتباط برقرار کنید که از شما حمایت میکنند.
احساس انزوا یا مورد قضاوت قرار گرفتن میتواند احساسات استرس را نیز افزایش دهد.
8- به درمانگر یا مشاور مراجعه کنید.
یک باور شایع این است که وقتی دچار مشکلات بزرگی میشویم به درمانگر مراجعه میکنیم اما این درست نیست.
یک درمانگر به شما کمک میکند تا احساسات خود را ارزیابی کنید و یاد بگیرید
بر اضطرابها و استرسهای روزانه به شکلی سالم و مفید غلبه کنید.
بسیاری از سازمانها خدمات درمانی و مشاوره فراهم میکنند. با یک مرکز سلامتی و بالینی یا بیمارستان برای مشاوره تماس بگیرید.